معنی خوشیده

خوشیده: خشک شده، خشکیده، برای مثال شکوفه گاه شکفته ست و گاه خوشیده / درخت وقت برهنه ست و وقت پوشیده (سعدی - ۹۸)

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

خوشیده: خشک شده. خشکیده. (برهان قاطع) : او مردی پیر است پایها خوشیده می گوید خوابی دیده ام می خواهم تا بگویم. (راحهالصدور راوندی). دوازده سال پای علی غلام خوشیده و در میان بازار چون کودکان بر زمین خیزیدی. (راحهالصدور راوندی). و چشمه ها را خوشیده می کردند و کشت از پی آن نقصان... (تاریخ قم) ، پژمریده. (یادداشت مؤلف) :
درخت بدنیت خوشیده شاخ است
شه نیکونیت را پی فراخ است.
نظامی.
شکوفه گاه شکفته ست و گاه خوشیده
درخت گاه برهنه ست و گاه پوشیده.
سعدی.
- خوشیده لب،پژمرده لب. ذبلاء. اذبل

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

پوشیده: جامه ببر کرده ملبس شده، مستورمحجوب، پنهاننهفته، مخفیانه بطور خفا، پوشانیدننهان کرده، مشکل مبهم، خلعت، دام صیاد، دخترزنپردگی مستوره، مسقفظسمانه دار. -11 آهسته یواش. یا پوشیده بودن، -1 جامه در برداشتن، مستور بود مقابل برهنه بودن، آشکارا نبودن مخفی بودن

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

پوشیده: نهفته، پنهان، برای مِثال درد دل پوشیده بهتر تا جگر پرخون شود / به که با دشمن نمایی حال زار خویش را (سعدی۲ - ۳۱۲)، درپرده، دربر شده
پوشیده داشتن: پنهان داشتن، پنهان کردن، نهفتن

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با خوشیده