معنی پاکیزه گو
- پاکیزه گو
- راستگو، خوش سخن
واژههای مرتبط با پاکیزه گو
پاکیزه گو
- پاکیزه گو
- پاکیزه گوی
پاکیزه گوی
- پاکیزه گوی
- آنکه سخنان پاکیزه گوید گوینده سخنان پاک و شایسته
پاکیزه رو
- پاکیزه رو
- آنکه روش پاکیزه دارد نیک رفتار درستکار. پاکیزه روی
پاکیزه خو
- پاکیزه خو
- پاکیزه خلق، خوش خلق، خوش خو
پاکیزه رو
- پاکیزه رو
- پاک رو، خوش رفتار، نیک رفتار، پارسا
نیکو رو، زیبا، خوب روبرای مِثال یکی سیرت نیک مردان شنو / اگر نیک بختیّ و پاکیزه رو (سعدی۱ - ۸۷ حاشیه) برای مِثال خاتون خوب صورت پاکیزه روی را / نقش و نگار و خاتم پیروزه گو مباش (سعدی - ۱۰۲)
پاکیزه گوی
- پاکیزه گوی
- گویندۀ سخنان پاک و شایسته:
دو مرد خردمند پاکیزه گوی
بدستار چینی ببستند روی.
فردوسی
پاکیزه رو
- پاکیزه رو
- نیک رفتار. درستکار:
یکی سیرت نیکمردان
شنو
اگر نیکمردی و پاکیزه رو.
سعدی.
پدر بارها گفته بودش به هول
که پاکیزه رو باش و پاکیزه قول.
سعدی
پاکیزه گهر
- پاکیزه گهر
- پاک گهر
پاکیزه گوهر
- پاکیزه گوهر
- پاک گوهر
