معنی عارف
- عارف
- شناسنده، دانا، در تصوف کسی که خدا او را به مرتبۀ شهود ذات و اسما و صفات خود رسانده باشد، کسی که عبادت حق را از آن جهت می کند که او را مستحق عبادت می داند نه از جهت امید ثواب یا خوف از عقاب، کسی که برای رسیدن به معرفت خداوند خود را ریاضت می دهد، حکیم ربانی،
برای مثال عاصیان از گناه توبه کنند / عارفان از عبادت استغفار ، صبور، شکیبا(سعدی - ۸۶)
