معنی فرخمیده

فرهنگ لغت هوشیار

فرخمیده: محلوج. پنبۀ زده. (یادداشت به خط مؤلف). رجوع به فخمیدن، فخمیده و فرخمیدن شود

لغت نامه دهخدا

فرخمیدن: پَنبِه زَنی، جدا کردن پنبه از پنبه دانه، فَلخودَن، حِلاجَت، فاخیدَن، حَلّاجی، فَلخَمیدَن، بَخیدَن
اهتمام و دقت کردن در کاربرای مِثال افسوس نیاید تو را از این کار / بر خویشتن این رازها مَفَرْخم (ناصرخسرو - ۲۷۷)

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

فرخمیدن: پنبه دانه از پنبه برآوردن و حلاجی کردن. (برهان). غاژ کردن. پنبه زدن. (یادداشت به خط مؤلف). فخمیدن. فلخیدن. رجوع به فخمیدن شود

لغت نامه دهخدا

فلخمیده: حلاجی کرده شده. (برهان). ظاهراً محرف فلخیده است. (از حاشیۀ برهان چ معین). رجوع به فلخمیدن و فلخوده و فلخیده شود

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

واژه‌های مرتبط با فرخمیده