منسوب است بساوه که شهری است بین ری و همدان، (الانساب سمعانی) : و گفته اند ساوی باشد که شیعی نباشد و آبی الا خود شیعی نباشد، (کتاب النقض ص 219)، گنج فضایل افضل ساوی شناس و بس کز علم مطلق آیت دوران شناسمش، خاقانی
ابوالفرج ساوی از کتاب مشهور صاحب بن عباد است که بحسن خط معروف و از بلاغت حظی وافر داشت، صاحب گوید: خط ابی الفرج یبهر الطرف و یفوت الوصف و یجمع صحه الاقسام و یزید فی نخوه الاقلام، او را اشعاری است و مشهورترین آن مرثیه ای است درباره فخرالدوله که به این مطلع آغاز میشود: هی الدنیا تقول بمل ء فیها حذار حذار من بطشی و فتکی، و ایضاً او راست در وصف برغوث: و اصهب فی قد شونیزه اقفز من فهد علی خشف یسهر فی تخمیشه دائباً و عبثه یعمل فی حتفی (یتیمهالدهر ثعالبی ج 3 صص 211 - 212)
