معنی دغدو
- دغدو
- دختر، دوشیزه
واژههای مرتبط با دغدو
دغدو
- دغدو
- نام مادر زردشت است و او از نسل فریدون بود. (برهان). نام مادر زرتشت، گویند که نسبش به فریدون فرخ می پیوسته. (آنندراج). زن پورشسب و مادر زردشت پیامبر ایرانی. دغدویه:
روایت کند موبد روزگار
که بگرفت دغدو به زرتشت بار.
زراتشت بهرام پژدو.
و رجوع به دغدویه و زردشت در همین لغت نامه و زراتشت نامه از زراتشت بهرام پژدو چ دبیرسیاقی شود
دغدو
- دغدو
- نام مرغی که وزن آن قریب شش هفت من بوده و اکنون وجود ندارد. (ناظم الاطباء). در دیگر مآخذی که در دسترس بود دیده نشد
دردو
- دردو
- شوخ چشم بیحیا
دادو
- دادو
- ترکی دادا پارسی بنده خانه زاد انگلیسی فاژ (فاق)، رفک (قرنیز) غلام (عموما)، هر غلامی که از کودکی خدمت کسی را کرده باشد (خصوصا)
سغدو
- سغدو
- قسمی خوراک. طرز تهیه آن چنینست که روده گوسفند را با گوشت و برنج و مصالح دیگر انباشته بروغن بریان کنند، آلت تناسل مرد قضیب
دادو
- دادو
- دادا، دادک، خدمتکار پیر، پیرغلام، لَلیه،
برای مِثال بیرون پَر ازاین طفلی ما را بِرهان ای جان / از منت هر دادو وز غصۀ هر دادا (مولوی - ۱۴۶۴)
سغدو
- سغدو
- سُختو، نوعی خوراک که تکه های رودۀ گوسفند را با گوشت و برنج و چیزهای دیگر پرکرده و پخته باشند،
دادو
- دادو
- غلام (عموماً) هر غلامی که از کودکی خدمت کسی کرده (خصوصاً)
دردو
- دردو
- شوخ چشم، بی حیا
