معنی مقرط
- مقرط
- گوشواره دار
واژههای مرتبط با مقرط
مقرط
- مقرط
- گوشواره وار قرط (زینتی که در بینی آویزند) بسته: (و اسماع جهان را بجواهر محامد و مفاخرش مقرط ومشنف (داراد)،) (مرزبان نامه. تهران. 1317 ص 11)
مقرط
- مقرط
- به گوشواره زینت داده شده. (غیاث) (آنندراج). آراسته شده با گوشواره. (ناظم الاطباء) : وگوش ایام عاطل را به جواهر مدح زاهر، که مخلد ماند، مقرط می گرداند. (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 165). ایزدتعالی افواه جهانیان را... به اطایب ذکر مناقب و مآثر خداوند خواجه... مطیب و مشرف داراد و اسماع جهان را به جواهر محامد و مفاخرش مقرط و مشنف. (مرزبان نامه چ قزوینی چ 3 ص 11)
مقرر
- مقرر
- برنهاده
مقرو
- مقرو
- قرائت شده، خوانده شده
مقطر
- مقطر
- تقطیر شده، قطره قطره چکیده
مقرر
- مقرر
- قرار دهنده، تقریر کننده، بیان کننده
مقرمط
- مقرمط
- در خوشنویسی، نوشتۀ باریک و ریز و نزدیک به هم
مقرب
- مقرب
- آنکه نزدیک به کسی شده و در نزد او قرب و منزلت پیدا کرده، نزدیک شده
مقره
- مقره
- آلت چینی یا شیشه ای که سیم برق یا تلفن را به آن می بندند
