توشک. لحاف. (غیاث اللغات) (آنندراج). نهالی. تشک. دوشک. مسند. بستر. بالش: اگر شاه باشیم و گر زردهشت نهالین ز خاک است و بالین ز خشت. فردوسی. نصر بن احمد از اسب فرود آمد و نهالین بیفکند و بنشست و امیر اسماعیل برسید و خویشتن از اسب بینداخت و پیش آمد و نهالین را بوسه داد. (تاریخ بخارا ص 100). پوستین پاره ای بدش بر دوش شب نهالین و روز بالاپوش. شیخ بهائی
جَمعِ واژۀ دهلین، مکانی که میان دروازه و خانه باشد. (آنندراج). اما ظاهراً کلمه مصحف دهالیز است که صاحب آنندراج به این معنی و معانی دیگر دهالیز آورده است. رجوع به دهلیز و دهالیز شود
