معنی کالاشکن
- کالاشکن
- نوعی حلوا
واژههای مرتبط با کالاشکن
کالاشکن
- کالاشکن
- نوعی از حلوا. (برهان). کلاشکن:
برافراختند از قفایش چو باد
ز کالاشکن سنجق عدل و داد.
بسحاق اطعمه
کلاشکن
- کلاشکن
- نوعی حلوا کالاشکن: (طفل برنج بین که چه خوش در کنار خوان لوح کلاشکن بکنارش نهاده اند)، (بسحاق اطعمه)
کلاشکن
- کلاشکن
- نوعی حلوا،
برای مِثال طفل برنج بین که چه خوش بر کنار خوان / لوح کلاشکن به کنارش نهاده اند (بسحاق اطعمه - لغتنامه - کلاشکن)
کار شکن
- کار شکن
- کسی که مانع پیشرفت کار باشد آنکه کار شکنی کند، سخن چین ساعی نمام
والاشدن
- والاشدن
- بلند شدن مرتفع گشتن، ارجمند شدن مهم گشتن، با قدر و مرتبه شدن بزرگ قدر گشتن، شریف شدن نجیب گشتن، عزیز شدن، پسندیده شدن مقبول گشتن، رئیس شدن، برتر شدن فایق گشتن، استوار شدن قویم گشتن: (حجت تراست رهبر زی اوپوی تا علم دینت نیک شود والا) (ناصرخسرو)
والاشان
- والاشان
- بلند مرتبه عالی مقام: (گفت فیاض خان والاشان خنجرآن خدیو نیکو نام) (هاتف چا. 2 وحید ص 94)
خاراشکن
- خاراشکن
- خاراشکاف،
برای مِثال یکی اسب باید مرا گام زن / سُم او ز پولاد خاراشکن (فردوسی - ۲/۱۲۷ حاشیه)
والاشان
- والاشان
- عالی مقام، بلندقدر
خاراشکن
- خاراشکن
- سخت محکم. آنکه سنگ خارا بشکند. قوی. بسیار سخت:
یکی اسب باید مرا گام زن
سم او ز پولاد خاراشکن.
فردوسی.
حبذا اسبی محجّل مرکبی تازی نژاد
نعل او پروین نشان و سم او خاراشکن.
منوچهری.
همواره پشت و یار من پوئیده بر هنجار من
خاراشکن رهوار من شبدیزخال ورخش عم.
لامعی.
، نام نسیجی است. قسمی جامه