معنی کاروان شکن
- کاروان شکن
- کاروان زن، دزدی که به کاروان حمله کرده و اموال کاروانیان را غارت می کند، دلربا
واژههای مرتبط با کاروان شکن
کاروان شکن
- کاروان شکن
- دزدی که بکاروان زند: (و این (ترکان گنجینه) مرمانی اند دزد پیشه کاروان شکن و شو خروی. ) (حدود العالم تهران)
کاروان شکن
- کاروان شکن
- دزد که به کاروان زند: و این (ترکان گنجینه) مردمانی اند دزدپیشه، کاروان شکن و شوخ روی و اندر آن دزدی جوانمردپیشه. (حدود العالم)
کاروان زدن
- کاروان زدن
- کنایه از دزدیدن اموال مسافران کاروان با حمله به آن
کاروان زدن
- کاروان زدن
- حمله کردن دزدان و قاطعان طریق به کاروان: (اگر سلطان دفع دزدان نکند ببازوی خود کاروان میزند) (مجالس سعدی)
کاروان شتر
- کاروان شتر
- قافله ای از اشتران طَریدَه. (منتهی الارب)
کاروان زدن
- کاروان زدن
- حملۀ دزدان به کاروان و غافلگیر کردن مسافران:
کاروانی زده شد کار گروهی سره شد.
لبیبی.
اگر سلطان دفع دزدان نکند به بازوی خود کاروان میزند. (مجالس سعدی ص 21)
کاروان کش
- کاروان کش
- در علم زیست شناسی درختچه ای با ساقۀ سفید که معمولا در نقاط کوهستانی می روید
شَباهَنگ، در علم نجوم ستارۀ قدر اول از صورت کلب اکبر که روشن ترین ستاره ها است و در شب های تابستان نمایان می شود، تَشتَر، تیشتَر، سِتارۀ صُبح، سِتارۀ سَحَر، سِتارۀ سَحَری، قَدرِ اَوَّل، شِعرا، شِعریٰ، شِعرایِ یَمانی، عَبور
کاروان کش
- کاروان کش
- کاروان سالار، رئیس و سرپرست کاروان، قافله سالار
کاروان زن
- کاروان زن
- دزدی که به کاروان حمله کرده و اموال کاروانیان را غارت می کند، کنایه از دلربا
