معنی برچخ
- برچخ
- نیزۀ کوچک،
برای مثال از خنجر دورویه سه کشور گرفتنش / وز برچخ سه پایه دو سلطان شکستنش (خاقانی۲ - ۷۰۲)
واژههای مرتبط با برچخ
برچخ
- برچخ
- برچق. (آنندراج). ژوپین. زوبین. نیزۀ کوچکی که هندوها در دست گیرند. (ناظم الاطباء). برچه. نیزۀ کوچک که اغلب مردم هندوستان دارند. (آنندراج) (انجمن آرا). ژوبین است و آن نیزه ای است نه دراز و نه کوتاه. (برهان) :
از خنجر دو رویه سه کشور گرفتنش
وز برچخ سه پایه دو سلطان شکستنش.
خاقانی (آنندراج)
برمخ
- برمخ
- مخالفت عصیان، خودرایی خودخواهی، عاق شدگی
برزخ
- برزخ
- باز داشتن میان دو چیز، عالم بین دنیا وآخرت (از مرگ تا قیامت)
برخچ
- برخچ
- زشت نازیبا، زبون سست ناتوان
برچق
- برچق
- ترکی ک برچخ نیزه کوچک از خنجر دورویه سه کشور گرفتنش - وز برچخ سه پایه دو سلطان شکستنش (خاقانی)
برزخ
- برزخ
- حائل و فاصله بین دو چیز، عالم بین دنیا و آخرت، از هنگام مرگ تا روز قیامت، کنایه از تشویش، نگرانی، سردرگمی، در علم جغرافیا قطعۀ زمین باریکی میان دو دریا که دو قطعه خشکی وسیع را به یکدیگر متصل می کند
برخچ
- برخچ
- فرخج، زشت، نازیبا، پلید، ناپاک، در علم زیست شناسی کفل اسب
برزخ
- برزخ
- حایل بین دو چیز، حد فاصل میان بهشت و جهنم، ناراحت، عصبانی، ناخشنود
برخچ
- برخچ
- زشت، نازیبا، زبون، سست
