گل و لای. (غیاث) (آنندراج). گِلاب، گِل به آب سرشته که بدان دیوار اندایند. (غیاث) (آنندراج) : چو دیوار شهر اندرآید ز پای گلابه نباید که ماند بجای. فردوسی
دهی است از دهستان دوقایی بخش حومه شهرستان قوچان واقع در 38هزارگزی جنوب قوچان و 12هزارگزی جنوب راه شوسۀ عمومی مشهد به قوچان. هوای آن معتدل و دارای 30 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه و محصول آن غلات و بنشن و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
