طامعه طامعه تأنیث طامع. در فارسی به معنی آز به کار رفته است: ملاح را قوت طامعه بحرکت درآمد. (گلستان) لغت نامه دهخدا
سامعه سامعه مونث سامع شنوایی، گوش (اسم مونث) گوش، یکی از حواس ظاهر که به واسطه آن اصوات شنیده شود، قوه شنوایی فرهنگ لغت هوشیار
جامعه جامعه مُفردِ واژۀ جوامع، گروهی از مردم که با هم وجه اشتراک داشته باشند و در سرزمینی واحد زندگی کنند، نهادی که به وسیلۀ مؤسسات، افراد و کشورها برای اهداف ویژ ای تشکیل می شود مثلاً جامعۀ دانشجویانجامعۀ روحانیت: گروه پیشوایان دینی فرهنگ فارسی عمید
