معنی خاراشکن
- خاراشکن
- خاراشکاف،
برای مثال یکی اسب باید مرا گام زن / سم او ز پولاد خاراشکن (فردوسی - ۲/۱۲۷ حاشیه)
واژههای مرتبط با خاراشکن
خاراشکن
- خاراشکن
- سخت محکم. آنکه سنگ خارا بشکند. قوی. بسیار سخت:
یکی اسب باید مرا گام زن
سم او ز پولاد خاراشکن.
فردوسی.
حبذا اسبی محجّل مرکبی تازی نژاد
نعل او پروین نشان و سم او خاراشکن.
منوچهری.
همواره پشت و یار من پوئیده بر هنجار من
خاراشکن رهوار من شبدیزخال ورخش عم.
لامعی.
، نام نسیجی است. قسمی جامه
خاراندن
- خاراندن
- با ناخن روی پوست بدن کشیدن
خاراشتر
- خاراشتر
- جنسی از خاراست که شتر آنرا برغبت خورد خار شتر شتر خاراشتر خار
خمار شکن
- خمار شکن
- ناوان شکن
داراشان
- داراشان
- آنکه صاحب شان و شوکت دارا باشددارد آنکه سیرت پادشاهان دارد
بارافکن
- بارافکن
- بارانداز، جای بار انداختن، قسمتی از ساحل یا بندرگاه که در آنجا کشتی ها بارهای خود را خالی می کنند، بارافکن، جایی که کاروان فرود بیاید
خاراشکاف
- خاراشکاف
- آنکه یا آنچه سنگ خاره را می شکافد،
برای مِثال ز خاریدن کوس خاراشکاف / پر افکند سیمرغ در کوه قاف (نظامی۵ - ۹۸۰)
صفراشکن
- صفراشکن
- صفرابر، آنچه صفرا را کم می کند، بُرندۀ صفرا
خاراشتر
- خاراشتر
- خارِشُتُر، گیاهی خاردار با گل های خوشه ای سرخ یا سفید، برگ های کرک دار، تیغ های نوک تیز و طعم تلخ که در طب قدیم برای مداوای بیماری های جهاز هاضمه، سرطان و طاعون به کار می رفت
اُشتُرگیا، راویز، کَستیمه، کَسیمه، شُتُرخار، شُتُرگیا، اُشتُرخار
