معنی نیشه

نیشه: نی لبک، برای مثال زآن دل که در او جاه بود نآید تسلیم / زآن نی که از او نیشه کنی نآید جلاب (خاقانی - ۵۷)

نیشه: قسمی از آلو آلوی طبری: (و گر شکم سخت بود سبا ناخ با خرمای هندی و بانشو یا آلو بزرگ سیاه با روغن بادام پخته) نی کوچک، توتک: (زان دل که در او جاه بود ناید تسلیم زان نی که از او نیشه کنی ناید جلاب) (خاقانی. سج. 57)

فرهنگ لغت هوشیار

نیشه: نیچه. نی خرد که شبانان نوازند. (از انجمن آرا). نای نواختنی. (ناظم الاطباء). توتک. یراعه. (یادداشت مؤلف). نیز رجوع به نیچه شود:
چون نیشۀ ضمیر من آوا دهد برون
جان معزّی آنجا معزی کند به رقص.
خاقانی.
با تاج خسروی چه کنی از گیا کلا
با ساز باربد چه کنی نیشۀ شبان.
خاقانی.
زآن نی که از آن نیشه کنی ناید جلاّب.
خاقانی (از انجمن آرا).
شبانی بیابانی آمد ز راه
نیی دید بررسته از قعر چاه
به رسم شبانان از او نیشه ساخت
نخستش بزد زخم و آنگه نواخت.
نظامی.
، نای انبان. (ناظم الاطباء)