معنی فراپشت
- فراپشت
- بر پشت
فراپشت کردن: بر دوش انداختن
واژههای مرتبط با فراپشت
فراپشت
- فراپشت
- بر پشت.
- فراپشت کردن، بر دوش انداختن: امیر مسعود فرمودتا قبای خاصه آوردند و فراپشت وی کردند. (تاریخ بیهقی)
فراگشت
- فراگشت
- آنابولیسم
فرامشت
- فرامشت
- در مشت، میان مشت
فرامشت
- فرامشت
- فراموش، از یاد رفته، از خاطر محو شده، فرامش، فراموش
فرامشت
- فرامشت
- فراموش،
برای مِثال زبانش کرد پاسخ را فرامشت / نهاد از عاجزی بر دیده انگشت (نظامی۲ - ۲۱۵)
فرامشت
- فرامشت
- به معنی فراموش است که از یاد رفتن باشد. (برهان). فراموش. فرامش:
چون تیغ به دست آری مردم نتوان کشت
نزدیک خداوند بدی نیست فرامشت.
ناصرخسرو.
ترکیب ها:
- فرامشت کار. فرامشتکاری. فرامشت کردن. فرامشتی. رجوع به این مدخل ها و نیز رجوع به فرامش شود
زراتشت
- زراتشت
- زرتشت، دارنده شتر زرد، نام پیامبر ایرانی در زمان گشتاسپ پادشاه کیانی
پر پشت
- پر پشت
- که نزدیک هم روییده باشد انبوه فراوان متراکم مقابل کم پشت: موی پر پشت. یا باران پرپشت. که بسیار و فراوان بارد، پر مایه مقابل کم پشت
فرادخت
- فرادخت
- مرکب از فرا (بالاتر) + دخت (بخشنده)
