عمود و گرز آهنین، (برهان)، گرز و عمود، (آنندراج) : چو بینند تاو بر و یال من به جنگ اندرون زخم گوپال من، فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 2 ص 348)، چو دیوان بدیدند گوپال اوی بدرّید دلْشان ز چنگال اوی، فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 2 ص 349)، مگر بازبینم بر و یال تو سر و بازوی و چنگ و گوپال تو، فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 2 ص 333)، ، تخت و اورنگ آهنین و چوبین (؟)، (برهان)
گُرز، از آلات جنگ که در قدیم به کار می رفته و از چوب و آهن ساخته می شده و سر آن بیضی شکل یا گلوله مانند بوده و آن را بر سر دشمن می زدند، گُرزِه، دَبوس، لَخت، چُماق، سَرپاش، سَرکوبِه، عَمود، مِقمَعِه، برای مِثال نمایم به گیتی یکی دستبرد / که گردد ز کوپال من کوه خرد (نظامی۵ - ۹۲۳)، کنایه از گردن ستبر و بر و بازوی قوی
سِرگین گَردان، حشره ای سیاه و پِردار، بزرگ تر از سوسک های خانگی که در بیابان های گرم پیدا می شود و بیشتر روی سرگین حیوانات می نشیند و آنرا با چرخاندن حمل میکند، سِرگین غَلتان، سِرگین گَردانَک، خَروَک، خَبَزدو، خَبَزدوک، خَزدوک، کَوَزدوک، چَلاک، چَلانَک، کَستَل، گوگار، تسینه گوگال، گوگَردانَک، بالش مار، کَوَز، جُعَل، قُرُنبا