معنی کژاوه
- کژاوه
- کجاوه، اتاقک چوبی روباز یا دارای سایبان که دو تای آن را در دو طرف شتر یا قاطر می بندند و بر آن سوار می شوند
واژههای مرتبط با کژاوه
کژاوه
- کژاوه
- کجاوه: (آن کژاوه که عایشه در آن بود با سر پوش بود)، (تفسیر کمبریج)
کژاوه
- کژاوه
- کجاوه است که به عربی هودج خوانند. (برهان) (آنندراج). کجاوه. (ناظم الاطباء) (حاشیۀ برهان چ معین) : آن کژاوه که عایشه در آن بود با سرپوش بود. (تفسیرکمبریج از فرهنگ فارسی معین). رجوع به کجاوه شود
پژاوه
- پژاوه
- کوره که در آن ظروف سفالین و آجر و آهک پزند آوه پجاوه
کلاوه
- کلاوه
- سرگشته، گیج، سراسیمه، کلاف
قژاوه
- قژاوه
- نادرست نویسی کژآوه کجاوه کجاوه
کژابه
- کژابه
- دو اطاقک چوبین رو باز یا با سایبان که آنها را در طرفین شتر یا استر بندند و در هر اطاقک مسافری نشیند و آن در قدیم وسیله حمل و نقل مسافران بود، هود جی که بر پشت اسب استر فیل می بستند یا توسط غمان و بار بران افراد را حمل میکردند: (با آنکه اندک عارضه ای داشت آغرق در قلعه گذاشته بکجاوه در آمده عزیمت اردو همایون داشت. ) (عالم آرا)
کزاوه
- کزاوه
- دو اطاقک چوبین رو باز یا با سایبان که آنها را در طرفین شتر یا استر بندند و در هر اطاقک مسافری نشیند و آن در قدیم وسیله حمل و نقل مسافران بود، هود جی که بر پشت اسب استر فیل می بستند یا توسط غمان و بار بران افراد را حمل میکردند: (با آنکه اندک عارضه ای داشت آغرق در قلعه گذاشته بکجاوه در آمده عزیمت اردو همایون داشت. ) (عالم آرا)
کجاوه
- کجاوه
- آنچه بر پشت شتر بندند و دو شخص در آن مقابل یکدیگر نشینند
کلاوه
- کلاوه
- کلایه، کلافه، ریسمان خام که بر چرخه پیچیده باشند
