معنی تذاکر
- تذاکر
- تذکره، کتابی که در آن شرح احوال شاعران یا دانشمندان یا عارفان و مشایخ صوفیه نوشته شده باشد، آنچه موجب یادآوری شود، وسیلۀ یادآوری، یادداشت، یادآوری، گذرنامه
واژههای مرتبط با تذاکر
تذاکر
- تذاکر
- امری را بیاد آوردن
تذاکر
- تذاکر
- بهم یاد گرفتن. (زوزنی). بهم یاد کردن. (آنندراج). بیاد یکدیگر آوردن. (ناظم الاطباء). یاد آوردن چیزی. (المنجد) ، تفاوض در امری. (المنجد) (اقرب الموارد)
تذکار
- تذکار
- یاد گرفتن چیزی، یاد آوری
تساکر
- تساکر
- مست نمایی خود را به مستی زدن
تناکر
- تناکر
- نا شناختن
تذکار
- تذکار
- ذکر کردن، به یاد آوردن، یادآوری
تناکر
- تناکر
- خود را نادان نمایاندن، اظهار نادانی کردن، تجاهل، ناشناختن، با همدیگر دشمنی ورزیدن قوم
تذکار
- تذکار
- ذکر کردن، به یاد آوردن
تناکر
- تناکر
- خود را به نادانی زدن، دشمنی ورزیدن دو قوم با یکدیگر
