پرعیب: کسی را کجا دل پرآهو بود روانش ز مستی به نیرو بود به بیچارگان بر ستم سازد اوی گر از جبرگردن برافرازد اوی. فردوسی. اگر دیر ماند بنیرو شود وزو باغ شاهی پرآهو شود. فردوسی. بگفتار بی بر چو نیروکنی روان و خرد را پرآهو کنی. فردوسی
آهوپا، به اصطلاح بنایان، خانه شش پهلو، (جهانگیری) : زین دیو وفا چرا طمع داری همچون من از این بنای پاآهو؟ ناصرخسرو، و این قلب آهوپاست، خانه مسدّس یا مقرنس، و رجوع به آهوپای شود
