معنی یدی در لغت نامه دهخدا

نیکویی نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). احسان کردن. (ناظم الاطباء)، سبقت کردن. (منتهی الارب)، زدن دست کسی را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). یدی فلاناً من یده، رفت دست وی و خشک شد و این نفرین باشد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (یادداشت مؤلف)

معنی یدی در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ ید، و ایادی جمع الجمع آن است. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و رجوع به ید شود

معنی یدی در لغت نامه دهخدا

دست. ید. (ناظم الاطباء). و رجوع به ید شود

معنی یدی در لغت نامه دهخدا

یدوی. منسوب به ید. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به ید شود، مرد استادکار. (منتهی الارب). مرد چربدست. (مهذب الاسماء). مرد زیرک و حاذق و استادکار. (از ناظم الاطباء)، جامۀفراخ. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) (از ناظم الاطباء)

معنی یدی در لغت نامه دهخدا

لغتی است در ید. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). ید. (تاج العروس) (ناظم الاطباء). و رجوع به ید شود

معنی یدی در لغت نامه دهخدا

منسوب به ید. دستی. منسوب به دست و متصرفی. (ناظم الاطباء). دستی.، - صنایع یدی، صنایع دستی. آنچه از آلات و ادوات مصنوعات به دست ساخته شود.، - عمل یدی، جراحی. دستکاری. (یادداشت مؤلف)

معنی یدی در فرهنگ لغت هوشیار

یدی در فارسی: دستی، کار دان، گشاد جامه، زندگی آسوده

معنی یدی - جستجوی لغت در جدول جو

یدی

لغت نامه دهخدا

یدی

لغت نامه دهخدا

یدی

لغت نامه دهخدا

یدی

لغت نامه دهخدا

یدی

لغت نامه دهخدا

یدی

لغت نامه دهخدا

یدی

فرهنگ لغت هوشیار

هیدی

(پسرانه)

آهسته، پاورچین (نگارش کردی: هدی)

فرهنگ نامهای ایرانی

عیدی

پول یا چیز دیگری که در روز عید، به خصوص عید نوروز، به کس دیگر می دهند

فرهنگ فارسی عمید

ایدی

یدها، دست ها، کنایه از قدرت ها، جمع واژۀ ید

فرهنگ فارسی عمید

قیدی

(قَ)

شاعر فاضلی بوده، در زمان شاه طهماسب صفوی میزیسته، بشوق جایزه بقزوین آمده و قبل از گرفتن انعام، آن شاه والاتبار بعالم باقی خرامیده مولانا ناچار بمکه مشرف شده و از آنجا به وطن عودت نموده است. این چند بیت از اوست:
ز بیم دشمنیم ای رقیب فارغ باش
که مهر او به دلم جای کین کس نگذاشت.
ای قدم ننهاده هرگز از دل تنگم برون
حیرتی دارم که چون در هر دلی جا کرده ای.
جز عهد دل آزاری عشاق که بستی
یک عهد نبستی که همان دم نشکستی.
(از آتشکدۀ آذر چ شهیدی ص 298). و در مجمع الخواص آمده: قیدی شیرازی خودپسند و آلفتۀ غریبی است و علاوه بر اشعار مذکور این اشعار از اوآرد:
متاع شکوه بسیار است عاشق را همان بهتر
که جز درروز بازار قیامت بار نگشاید.
کدام مرهم لطف از تو بر دل است مرا
که جانگدازتر از داغهای حسرت نیست.
سبب خندۀ آن لب شده تا گریۀ من
قطرۀ اشک بصد خون جگر می طلبم.
رجوع به مجمع الخواص ص 282 شود

معنی یدی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما