معنی یتمش - جستجوی لغت در جدول جو

یتمش

لغت نامه دهخدا

(یَ تَ مَ)

جمع واژۀ یتیم. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به یتیم شود

(تَ مَ)

علیق میوه ای که آن را توت سه گل و تلو نیز گویند. (ناظم الاطباء). نامی است که در مازندران به تمشک دهند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مطلق خار را نیز گویند. رجوع به تمشک شود

لغت نامه دهخدا

تمش

(تَ رُ)

گرد آوردن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

یتم

(یُ)

یکتایی و انفراد. (از ناظم الاطباء). انفراد. (از اقرب الموارد). یکتایی. (منتهی الارب) (آنندراج) ، بی پدری مرد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (ازبرهان). بی پدری در انسان و بی مادری در بهائم. (از اقرب الموارد). بی مادری در ستور. (ناظم الاطباء) (آنندراج). بی مادر شدن چهارپای. بی پدر شدن مردم. (دهار)

لغت نامه دهخدا

یتم

(یَ تَ)

آهستگی، بی مادری ستور. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

یتم

(کَ تَ)

یکتا و فرد گردیدن و یتیم شدن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج). یتم. بی پدر شدن مردم و بی مادر شدن چهارپای. (دهار) (از تاج المصادر بیهقی). یتیم شدن. (منتهی الارب). و رجوع به یتم شود

لغت نامه دهخدا

یتم

(کَ)

کوتاه شدن و سست گردیدن، مانده گشتن و آهستگی و درنگ کردن. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج). ضعف و فتور. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

یتم

اندوه تنهایی، بی پدری بی کسی، نیاز، کندی تنهایی، بی پدری

فرهنگ لغت هوشیار

تمش

تمشک، درختچه ای خاردار که نام علمی آن idaeoos r caesioos rooboos می

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی یتمش - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما