- گویندگی
شغل و عمل گوینده، گوینده بودن
معنی گویندگی - جستجوی لغت در جدول جو
- گویندگی (یَ دَ / دِ)
عمل گوینده. سخنگویی. سخن سازی. سخنوری. سخنسرایی. نطق کردن:
زبان چرب گویندگی فرّ اوست
دلیری ّ و مردانگی پرّ اوست.
فردوسی (شاهنامه ج 4 ص 1967)
زبان چرب گویندگی فرّ اوست
دلیری ّ و مردانگی پرّ اوست.
فردوسی (شاهنامه ج 4 ص 1967)
- گویندگی
سخنگویی نطق، خوانندگی (آواز) قوالی: مثل حافظ احمد قزوینی که در گویندگی طاق و در پیچش آواز و نمک خوانندگی شهره آفاق بود
- گویندگی ((یَ دِ))
سخن گویی، نطق، خوانندگی (آواز)، قوالی
- گویندگی
مذيعٌ
- گویندگی
Speakership
- گویندگی
éloquence
- گویندگی
oratoria
- گویندگی
oratória
- گویندگی
Redekunst
- گویندگی
krasomówstwo
- گویندگی
ораторское мастерство
- گویندگی
красномовство
- گویندگی
বক্তৃতা দক্ষতা
- گویندگی
فن خطابت
- گویندگی
ทักษะการพูด
- گویندگی
ufundi wa kuzungumza
- گویندگی
hitabet
- گویندگی
話術
- گویندگی
כִּשְׁרוֹן דִּבּוּר
- گویندگی
연설 능력
- گویندگی
seni berbicara
- گویندگی
वक्तृत्व
- گویندگی
welsprekendheid
- گویندگی
eloquenza
- گویندگی
演讲能力
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(یَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
غسل و شستشوی. (ناظم الاطباء). نظافت. شستشو.
- شویندگی کردن، شستن و غسل دادن. (ناظم الاطباء)
- شویندگی کردن، شستن و غسل دادن. (ناظم الاطباء)
(یَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
بوی داشتن. دارای رایحه و عطر بودن:
در آن گلستان چشمۀ روشن است
خوش آبی ببویندگی چون گلاب.
اسدی
در آن گلستان چشمۀ روشن است
خوش آبی ببویندگی چون گلاب.
اسدی
