- گندیدن
بدبو شدن، فاسد شدن
معنی گندیدن - جستجوی لغت در جدول جو
- گندیدن (می وَ / وِ فَ / فِ دَ)
بوی بد دادن چیزی. (آنندراج). بدبو شدن. متعفن شدن. (ناظم الاطباء). بو گرفتن. گنده شدن. نتن. نتونه. نتانت. انتان: هیکلی که صخر جنی از طلعت او برمیدی و عین القطر از بغلش بگندیدی. (گلستان).
- امثال:
نگندد سیرناخورده دهانی.
(ویس و رامین).
هرچه بگندد نمکش می زنند
وای به وقتی که بگندد نمک.
؟
، پوسیدن. (ناظم الاطباء)
- امثال:
نگندد سیرناخورده دهانی.
(ویس و رامین).
هرچه بگندد نمکش می زنند
وای به وقتی که بگندد نمک.
؟
، پوسیدن. (ناظم الاطباء)
- گندیدن ((گَ دَ))
خراب شدن غذایی بر اثر فعالیت باکتری ها به صورت پیدا شدن بوی بد و تغییر طعم و رنگ در آن ها
- گندیدن
لتتعفّن
- گندیدن
Rot
- گندیدن
pourrir
- گندیدن
apodrecer
- گندیدن
verfallen
- گندیدن
gnić
- گندیدن
гнить
- گندیدن
гнити
- گندیدن
pudrir
- گندیدن
rotten
- گندیدن
सड़ना
- گندیدن
سڑنا
- گندیدن
পঁচানো
- گندیدن
เน่า
- گندیدن
kuoza
- گندیدن
çürümek
- گندیدن
marcire
- گندیدن
腐烂
- گندیدن
להירקב
- گندیدن
썩다
- گندیدن
membusuk
- گندیدن
腐る
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ)
لغت نامه دهخدا
بتگندن. سر باز زدن از طعام از غایت سیری. (فرهنگ نظام). و رجوع به بتکن و بتکندیدن شود، پلو ساده و خشک. بده. (از فرهنگ شعوری). خشکه پلاو. (ناظم الاطباء)
تراشیدن چوب و فلز رنده کردن، جلا دادن صیقل دادن، هموار کردن برابر ساختن
