- گلگشت
گردش در گلزار، جای گردش و تفرج در صحرا و گلزار
معنی گلگشت - جستجوی لغت در جدول جو
- گلگشت (گُ گَ)
سیر گل. (آنندراج). سیر جاهای مرغوب. (غیاث). جای خوش آیند ومطبوعی برای سیر و تفرج که مخصوصاً دارای گل سرخ و دیگر گلها و ریاحین بود. (ناظم الاطباء) :
عرق کلک سبکسیر مرا پاک کنید
که ز گلگشت سر کوی سخن می آید.
صائب (از آنندراج).
نسیمی که خیزد ز گلگشت کویت
دماغ خرد را معطر نماید.
شیخ العارفین (از آنندراج).
، گاردن پارتی. (یادداشت مؤلف)
عرق کلک سبکسیر مرا پاک کنید
که ز گلگشت سر کوی سخن می آید.
صائب (از آنندراج).
نسیمی که خیزد ز گلگشت کویت
دماغ خرد را معطر نماید.
شیخ العارفین (از آنندراج).
، گاردن پارتی. (یادداشت مؤلف)
- گلگشت (گُ گَ)
نام تفرجگاهی نزدیک شیراز که به آن گلگشت مصلا گویند. (از ناظم الاطباء) :
بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
کنار آب رکناباد و گلگشت مصلی را.
حافظ
بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
کنار آب رکناباد و گلگشت مصلی را.
حافظ
- گلگشت
گشت و سیر در میان گلها، گشت سیر (مطلقا)، گلزار گلستان: نقد هستی چو میرود باری صرف گلگشت و گلستان باشد
- گلگشت ((~. گَ))
گردش در گلزار، جای تفریح و گردش در گلزار
- گلگشت
تفرج، تماشا، سیر، گشت، باغ، گلزار، گلستان
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
از توابع گیل خوران واقع در منطقه ی قائم شهر
پاره گوشتی که از زیرچانه تا زیر سینه ی برخی از جانوران قرار