- گلوآونگ(گَ وَ)
گلشن، در داستان خسرو و شیرین شاهنامه، از گلشنی به این نام یاد شده است:
بشد تیز تا گلشن شادگان
که بد جای گوینده آزادگان.
فردوسی.
چنین گفت شیرین به آزادگان
که بودند در گلشن شادگان.
فردوسی.
براه آمد از گلشن شادگان
ز پیش بزرگان و آزادگان.
فردوسی.
و رجوع به فهرست ولف و شاده شود
بشد تیز تا گلشن شادگان
که بد جای گوینده آزادگان.
فردوسی.
چنین گفت شیرین به آزادگان
که بودند در گلشن شادگان.
فردوسی.
براه آمد از گلشن شادگان
ز پیش بزرگان و آزادگان.
فردوسی.
و رجوع به فهرست ولف و شاده شود
