معنی گلسون - جستجوی لغت در جدول جو

گلسون

لغت نامه دهخدا

گلگون

(دخترانه)

به رنگ گل سرخ، سرخ، نام اسب گودرز، پهلوان ایرانی، نام اسب لهراسپ پادشاه کیانی

فرهنگ نامهای ایرانی

گلسان

(دخترانه)

گلسا، مانند گل

فرهنگ نامهای ایرانی

گلگون

سرخ رنگ، به رنگ گل سرخ

فرهنگ فارسی عمید

ملسون

کذاب، دروغ گو، خوش صحبت، شیرین زبان

فرهنگ فارسی عمید

ملسون

(مَ)

دروغ گوی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کذاب. (از اقرب الموارد) (محیط المحیط) : به نزدیک ارباب براعت به زبان شناعت ملسون نشوم. (المعجم چ دانشگاه ص 20) ، در لسان گوید: رجل ملسون، مرد شیرین زبان دور از کردار. (از اقرب الموارد) ، زبان بریده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

گلهون

(گِ)

کلوخ. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس)

لغت نامه دهخدا

گلگون

(گُ)

دهی است از دهستان بیزکی بخش حومه ارداک شهرستان مشهد واقع در 24هزارگزی شمال باختری مشهد و 3هزارگزی شمال راه شوسۀ عمومی مشهد به قوچان. هوای آن معتدل و دارای 37 تن سکنه است. آب آن از قنات و محصول آن غلات و چغندر است. شغل اهالی زراعت و مالداری و صنایع دستی آنان قالیچه بافی و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

گلگون

(گُ)

گل فارسی: گل را انواع بسیار است، سرخ و سفید و سرخی که به سفیدی گراید و آن آن است که او را گلگون گویند و در عراق آنرا گل فارسی گویند. (فلاحت نامه)

لغت نامه دهخدا

گلیون

(گَ)

مخفف انگلیون. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین). نوعی از اقمشۀ هفت رنگ باشد، چنانکه هر هفت رنگ را در آن توان دید و آنرا بوقلمون هم میگویند. (برهان) (آنندراج) (جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

بلسون

(بَ لَ)

مرغی از مرغان دریایی که رنگش به سبزی و کبودی زند و به کلنگ ماند. (یادداشت مرحوم دهخدا).

لغت نامه دهخدا