- گرشال (گُ)
جانوری است که از گرگ و شغال حاصل میشود و از هر دو نصیبی دارد و بعضی به کسر اول گفته اند و جانوری رانام برده اند که از خرس و شغال تولد کند. (برهان) (آنندراج). مخفف ’گرگ شغال’. (حاشیۀ برهان چ معین)
معنی گرشال - جستجوی لغت در جدول جو
- گرشال
جانوریست که از پیوند گرگ و شغال حاصل شود
- گرشال ((گُ))
گرگ + شغال، جانوری است که از پیوند گرگ و شغل حاصل شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
الک، وسیله ای گرد و دیواره دار با سطح سوراخ سوراخ معمولاً ریز که برای جدا کردن ناخالصی، گردها یا اجزای ریز و درشت حبوبات، آرد و امثال آن به کار می رود، تنک بیز، غرویزن، منخل، چاولی، موبیز، پریز، غربیل، پرویز، تنگ بیز، غربال، پریزن، پرویزن، آردبیز
تخته ای فلزی که به جای ساعت به کار می رفته و وقتی پیمانه در آب فرو می رفته با میله ای به آن می نواخته اند
(گَرْ)
لغت نامه دهخدا
تخته ای باشد از هفت جوش که چون زمانی از ساعت بگذرد و گری که پنگان است در آب نشیند چوبی بر آن تختۀ هفت جوش زنند تا صدایی کند، مردمان دانند که چه مقدار از روز یا شب گذشته است و این در هندوستان متعارف است. (برهان) (آنندراج). زنگ. ساعت آبی است. (جهانگیری). ازهندی ’گهریال’ با های مختفی و رای هندی. تا کنون نیز در هندوستان رسم است که بر درگاه بزرگان تختۀ فلزی آویخته است و سر ساعت قراول با چوب عدد ساعت شبانه روزی را بر آن می نوازد و آن را ’گهریال’ گویند. (فرهنگ نظام از حاشیۀ برهان قاطع چ معین) :
گریال که نوحه می کند گاه گری
دانی غرضش چیست از این نوحه گری ؟
یعنی که گری گری شود عمر توکم
پیمانۀ عمر پر شود تا نگری
گریال که نوحه می کند گاه گری
دانی غرضش چیست از این نوحه گری ؟
یعنی که گری گری شود عمر توکم
پیمانۀ عمر پر شود تا نگری
(گَ صَ دَ)
لغت نامه دهخدا
نام محلی است در کنار راه آباده و شیراز میان قادرآباد و سعادت آباد واقع در 762700گزی طهران
(گَ رِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان ملکاری بخش سردشت شهرستان مهاباد، واقع در بیست هزاروپانصدگزی شمال سردشت و 11 هزارگزی از باختر شوسۀ سردشت به مهاباد است. خطه ای است کوهستانی و معتدل. دارای 57 تن سکنه است. آب آنجا از رود خانه سردشت و محصول آن غلات توتون و مازوج کتیرا، و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
تخته ایست از هفت جوش که چون زمانی از ساعت بگذرد و گری که پنگان است در آب نشیند چوبی بر آن تخته هفت جوش زنند تا صدایی کند مردم دانند که چه مدت از روز یا شب گذشته و این امر هنوز در هندوستان معمول است
زوزه ی شغالی که گویای رنج و درد جسمانی وی باشد