معنی گته در لغت نامه دهخدا

گت. رجوع به گت شود. بزرگ و عظیم و کبیر. (برهان) (آنندراج). درشت. کلان. کلفت. تناور. تنومند. (رشیدی). گپ:، حیف از گته میر و خاندان گته میر.، (از جهانگیری و رشیدی) (آنندراج).، این گته نقطه تعلق به متن دارنه. (نقطه ای از کلمه ای در کتاب ساقط بود طلبۀ مازندرانی برای تصحیح نقطه ای در حاشیۀ کتاب گذاشت، چون احتمال داد که خواننده ملتفت نشود هرچه بزرگتر کرد و باز چون دید ممکن است قراء ندانند این نقطه مال کجاست با خط جلی در زیر نقطه نوشت، یعنی این نقطه بزرگ متعلق به متن است)

معنی گته در فرهنگ لغت هوشیار

درشت، کلان، بزرگ، عظیم

معنی گته در فرهنگ فارسی معین

بزرگ، عظیم، درشت، کلان

معنی گته - جستجوی لغت در جدول جو

گته

لغت نامه دهخدا

گته

فرهنگ لغت هوشیار

گته

فرهنگ فارسی معین

گته

فرهنگ گویش مازندرانی

چته

چریک، سرباز داوطلب، دسته ای سرباز پارتیزان

فرهنگ فارسی عمید

گچه

کسی که نتواند فصیح سخن بگوید

فرهنگ فارسی عمید

گوه

تکۀ چوب کلفت که هنگام شکستن یا اره کردن کنده یا تخته لای آن می گذارند، گاز، فانه، پانه، پهانه، فهانه، بغاز، پغاز، براز
میله یا تکۀ آهن که در ماشین ها برای محکم ساختن میلۀ چرخ کنار آن می کوبند

فرهنگ فارسی عمید

سته

انگور، میوه و خوراکی که شب بر آن گذشته و شب مانده شده باشد
میوه ای که پوستۀ نازک و میان آب دار و یک یا چند هستۀ کوچک دارد مانند انگور و هلو

فرهنگ فارسی عمید

گله

رمۀ گاو و گوسفند و سایر چهارپایان، رمه، گروه، دسته

فرهنگ فارسی عمید

گتر

روپوش نواری شکل کفش که از پارچۀ ضخیم دوخته می شود، تکه پارچه ای که مانند ساق پوتین می دوزند و برای محافظت ساق پا از سرما، برف و باران روی کفش و بالای مچ پا می بندند

فرهنگ فارسی عمید

شته

حشره ای ریز با انواع مختلف سیاه، خاکستری، سبز و قرمز که آفت گیاهان است و از شیرۀ آن ها تغذیه می کند
انگور، میوه و خوراکی که شب بر آن گذشته و شب مانده شده باشد

فرهنگ فارسی عمید

سته

ستوه، خسته، درمانده، افسرده، ملول، مقابل نستوه، به تنگ آمده، بستوه، بسته

فرهنگ فارسی عمید

مته

ابزاری که نجار با آن چوب و تخته را سوراخ می کند، پرما، ماهه، بهرمه

فرهنگ فارسی عمید

گیه

گیاه، هر رستنی که از زمین بروید، گیا، گیاغ، علف، نبات، نبت، کلأ

فرهنگ فارسی عمید

گشته

گردیده، پیچیده، تغییرپیداکرده

فرهنگ فارسی عمید

گله

شکوه، شکایت، اظهار دلتنگی
گله کردن: شکوه کردن، شکایت کردن

فرهنگ فارسی عمید

سته

ستیز، جنگ وجدال، دشمنی و سرکشی، ناسازگاری، کشمکش، لجاج، عناد

فرهنگ فارسی عمید

عته

ناقص عقل شدن، کم عقل شدن

فرهنگ فارسی عمید

کته

برنج پختۀ بی روغن که آب آن را با آبکش نگرفته باشند، دم پخت، دم پختک

فرهنگ فارسی عمید

عته

کم عقل شدن، سرگشته شدن

فرهنگ لغت هوشیار

فته

جواز پروانه

فرهنگ لغت هوشیار

کته

پلوئی که آبکش نکنند، برنج پخته نرم که آب آنرا با آبکش نگرفته باشند

فرهنگ لغت هوشیار

گاه

سریر، تخت آراسته پادشاهان را، صندلی، وقت، زمان

فرهنگ لغت هوشیار

گده

زبانه کلید، دندانه کلید

فرهنگ لغت هوشیار

گچه

کسی که زبان او بفصاحت جاری نباشد

فرهنگ لغت هوشیار

گتی

فرانسوی بر گرفته از نامواژه ی} گوتس {تنده کاری گونه ای از مهرازی (معماری سنج خرد ناب) با کاربرد بام های تنده یا سراشیب و کمانه های جناغی، زمخت، ارامک (وحشی) منسوب به گت منسوب به قوم گت، سبک هنری که در فرانسه در اواخر قرن 12 م. بوجود آمد و در سراسر دوره قرون وسطی تا اواسط قر. 16 در اروپا معمول بود. اصطلاح گتیک (گتی) در قرن 16 متداول گردید و منظور اصلی موجدان این اصطلاح تحقیر این سبک بود زیرا مردم آن دوران که در نتیجه تحقیقات باستانشناسی فریفته هنر روم شده بودند تصور میکردند که این سبک متعلق باقوام نیمه وحشی گت است. مختصات این سبک را باید در نوع معماری قرنهای 16- 12 م. جستجو کرد معماری گتی نقاشی و پیکر تراشی را بخدمت خود در آورد. خصایص این سبک ازین قرار است: الف - استعمال طاق بشکل چلیپا های بیضوی. ب - عمومیت دادن قوس جناقی بجای قوس هلالی. ج - استعمال ستونی که انتهای آن نیم طاق دارد. و آن نوعی قوس اتکایی است. د - اختراع اشکال جدید برای تزیین ابنیه

فرهنگ لغت هوشیار

گتر

فرانسوی بر کفش قطعه ای از پارچه که قسمت پایین ساق پا و بالای کفش را می پوشاند روپوش کفش که از پارچه دوزند و برای محافظت کفش از باران و برف و گل بکار رود

فرهنگ لغت هوشیار