معنی کیاکلا - جستجوی لغت در جدول جو

کیاکلا(کیا کَ)

لغت نامه دهخدا

کیابیا

جاه، جلال، شان، شوکت

فرهنگ فارسی عمید

کم کلا

(کُ لَ)

دهی از دهستان دشت سراست که در بخش مرکزی شهرستان آمل واقع است و 120 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

کردکلا

(کُکَ)

دهی است از دهستان گیلخواران بخش مرکزی شهرستان قائم شهر. معتدل و مرطوب است و 650 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

کراکله

(کَ کِ لَ)

مراد از آن مردمی هستند در طبرستان که غارت کنند بر وجه خفیه در عقب درختان و احجار و گودالها. بعضی گفته اند اصل آن کرکیل است یعنی شریر و مفسد طبرستان و بعضی گفته اند کرکیل معرب گول گیر است، یعنی غافل گیر. (از حاشیۀ ترجمه یمینی ص 295) : و لشکر عقب او پیاپی می رفت تا به حدود جرجان افتاد و خود را در میان مخارم و آجام آن نواحی انداخت و کراکلۀ ولایت دست به قتل و نهب آوردند. (ترجمه تاریخ یمینی ص 295)

لغت نامه دهخدا

کروکلا

(کَرْ وَ)

دهی است از دهستان لاله آباد بخش مرکزی شهرستان بابل. دشت، معتدل و مرطوب است و 465 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

کری کلا

دهی است از دهستان ولوپی بخش مرکزی سوادکوه شهرستان قائم شهر. کوهستانی، معتدل و مرطوب است و 150 تن سکنه دارد. محصول آنجا برنج و غلات و شغل اهالی آنجا زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

کلاکله

(کُ کِ لَ)

مؤنث کلاکل. زن سبک گوشت چابک، و زن پست بالای درشت اندام سخت گوشت. (ناظم الاطباء). مؤنث کلاکل. کلکله. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سیاکله

(کُ لِ)

دهی است از دهستان ژان بخش دورود شهرستان بروجرد. دارای 447 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

کورکلا

(کو کِ)

دهی از دهستان آتابای که در بخش مرکزی گنبدقابوس واقع است و 235 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

کج کلا

(کَ کُ)

مخفف کج کلاه. (یادداشت مؤلف) :
شاه کج کلا
رفته کربلا
ما شدیم اسیر
از دست وزیر
نان شده گران
یک من یکقران.
(یادداشت مؤلف).
و رجوع به کج کلاه شود

لغت نامه دهخدا

شیرکلا

(کَ)

دهی است از بخش چهاردانگه شهرستان ساری. سکنۀ آن 330 تن. آب آن از چشمه سار. راه آن ماشین رو. صنایع دستی زنان آنجا شال وکرباس بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

کیاکسار

پسر آستیاگ و دایی کورش. وی پس از پدر زمام امور را در دست گرفت. (از ایران باستان ص 260). رجوع به همین مأخذ ص 215، 216، 306، 308، 316، 319، 320، 337، 338 و 341 شود

لغت نامه دهخدا

کیاکان

از شواهد زیر برمی آید که کیاکان ظاهراً نام جماعتی بوده است که معاصر مؤلف کتاب النقض، در ساری و ارم می زیسته اند و از طبقات پست اجتماع آن روزگار بوده اند: و عجب است که خران ورامین و کفشگران درغابش و عوانان قم و... و کیاکان ساری و ارم و خربندگان سبزوار در قفای محمد و علی بدارند و به بهشت برند... و صحابۀ رسول و بزرگان و امامان را به دوزخ برند. (کتاب النقض ص 296). و لشکر این علویان دانی که باشند کفشگران درغابش و... گنده دهقانان ورامین و کیاکان ساری و ارم. (کتاب النقض ص 474)

لغت نامه دهخدا

کیاسرا

(سَ)

دهی از دهستان رحیم آباد است که در بخش رودسر شهرستان لاهیجان واقع است و 135 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

کیابیا

در تداول عامه، کوکبه، جاه و جلال، حشمت، (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

کت کلا

(کَ کَ)

دهی است از ناحیۀ نشتا به تنکابن. (سفرنامۀ مازندران رابینو بخش انگلیسی ص 106)

لغت نامه دهخدا

زیارکلا

(زَ کَ)

دهی از دهستان کیاکلا است که در بخش مرکزی شهرستان شاهی واقع است و 360 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

قراکلا

(قَ کَ)

دهی است از دهستان رابو بخش مرکزی شهرستان آمل. واقع در 15000گزی شمال خاوری آمل. موقع جغرافیایی آن دشت و معتدل و مرطوب و مالاریایی و سکنۀ آن 185 تن است. آب آن از چشمه و رود هراز است و محصول آن برنج، صیفی و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

چیاکلان

(کَ)

نام محلی کنار راه همدان و کرمانشاه میان چیاکبود و چیا میرزا در 565500 گزی تهران. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

کیاکیا

قسمی بازیچۀ کودکان در امریکا، و آن جغجغه ای است که از لاک سنگ پشت کنند و سر دستۀ آن صورت سر ماری باشد، (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

کیاکا

نام محلی کنارراه قزوین و همدان میان سیراب و جامیشلو واقع در 306 هزارگزی تهران، (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

پساکلا

(پَ کَ)

نام دهی در سواد کوه مازندران. (مازندران و استراباد رابینو)

لغت نامه دهخدا

کیاکلایه

(گَ)

دهی از دهستان مرکزی بخش لنگرود است که در شهرستان لاهیجان واقع است و 788 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

حیاک ا

(حَیْ یا کَلْلاه)

ابقاک اﷲ. خدانگهدار

لغت نامه دهخدا

بیاک ا

(بَ یْ یا کَلْ لا)

خندان و خوش گرداناد ترا خدای. یا مقرب گرداناد ترا خدای. یا مهربان شواد بر تو و زود رساند تو را بمطلوب. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

پیچاکلا

(کَ)

دهی از دهستان جلال ازرک بخش مرکزی شهرستان بابل. واقع در 13هزارگزی باختری بابل. دشت، معتدل مرطوب، مالاریائی. دارای 450 تن سکنه. آب آن از رود خانه کاری. محصول آنجا برنج، صیفی و کنف و مختصر نیشکر و غلات. شغل اهالی زراعت. راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3). موضعی به ساری مازندران. (سفرنامۀ رابینو ص 122 بخش انگلیسی)

لغت نامه دهخدا

تیرکلا

(کَ)

دهی از دهستان اسفیورد شورآب است که در بخش مرکزی شهرستان ساری واقع است و 470 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

ضیاکله

(ضَ کِ لَ)

جمع واژۀ ضیکل. (منتهی الارب). رجوع به ضیکل شود

لغت نامه دهخدا

دیوکلا

(وْ کَ)

دهی است از دهستان دابو بخش مرکزی شهرستان آمل واقع در 14 هزارگزی شمال خاوری آمل با 600 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)