معنی کهمس - جستجوی لغت در جدول جو

کهمس

لغت نامه دهخدا

کهمسه

(زَ)

با هم نزدیک کردن هر دو پای در رفتن و برانگیختن خاک از آنها. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کامس

(مِ سَ)

موضعی است در نجد:
و لقد ارانا یا سمی بحائل
نرعی القری فکامساً فالاصفرا.
جابر (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

کهمل

(کَ مَ)

مردگران و ناگوارد که صحبت وی را دوست ندارند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کهم

بددل کردن کسی را سختیهای زمانه از اقدام بر امری. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : کهمته الشدائد کهماً، شداید او را از اقدام بر کاری ترساند. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کهمس هلالی

(کَ مَ سِ هَِ)

صحابی است (منتهی الارب).. در متون اسلامی، صحابی به معنای شخصی است که با پیامبر ملاقات کرده و مسلمان شده و در این ایمان تا پایان عمر ثابت مانده است. این افراد از منابع اصلی احادیث نبوی به شمار می آیند و اغلب در منابع اهل سنت مورد احترام ویژه قرار دارند. شناخت واژه صحابی ما را با بخشی از مهم ترین تحولات صدر اسلام آشنا می کند.

لغت نامه دهخدا

کهمس تمیمی

(کَ مَ)

ابن حسن التمیمی. تبع تابعی است. (منتهی الارب). تابعی عنوانی است که در تاریخ اسلامی به مسلمانان نسل دوم داده می شود، کسانی که پیامبر اسلام را ندیدند اما با صحابه معاشرت داشتند. تابعین از نظر علمی، دینی و اخلاقی در مرتبه بالایی قرار داشتند و بسیاری از آنان شاگرد مستقیم بزرگان صحابه بودند. نقش آن ها در تدوین احادیث، احکام فقهی و تفاسیر قرآنی غیرقابل انکار است و آثارشان تا به امروز مورد استفاده قرار می گیرد.

لغت نامه دهخدا

همس

غلیظ، متراکم، انبوه

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی کهمس - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما