معنی کعتره - جستجوی لغت در جدول جو

کعتره(رُ)

لغت نامه دهخدا

پاره، دریده، یاوه و بی معنی

(کَ رَ / رِ)

به معنی پاره پاره و دریده است. (آنندراج). پاره پاره و ژنده. (اوبهی). و با قطره در لفظ و معنی انسب است چه قطره نیز پاره است و یحتمل قطره معرب کتره باشد. (آنندراج). و نیز در این معنی شاید مصحف لتره باشد. رجوع به لتره و رجوع به کتره کردن شود، سخنان بی معنی و بی ترتیب که با هم ربطی ندارند. (آنندراج). بی معنی (سخن). بی ترتیب. (فرهنگ فارسی معین). گتره. رجوع به گتره و نیز رجوع به کتره ای شود

لغت نامه دهخدا

کعبره

(کُ بُ رَ)

هرچیز سرگنده ای که از گندم وقت پاک کردن دور کنند. کزل، سراستخوانها، گره بندهای زراعت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، هرچیزفراهم آمده، استخوان ساق دست از سوی انگشت ابهام، پاره ای از گوشت، استخوان درشت، بیخ سر، سرین آگنده، سرگین خشک شده بر دنب شتر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

هرچیز سرگنده ای که از گندم وقت پاک کردن دور کنند. کُزل، سراستخوانها، گره بندهای زراعت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، هرچیزفراهم آمده، استخوان ساق دست از سوی انگشت ابهام، پاره ای از گوشت، استخوان درشت، بیخ سر، سرین آگنده، سرگین خشک شده بر دنب شتر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کعوره

(کَ وَ رَ)

بزرگ بینی. (از منتهی الاب) (از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

کمتره

(کِ تِ رَ)

رفتار مرد پهن سطبر. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). راه رفتن مرد پهن و سطبر. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

صعتره

(تَ هََ یْ یُ)

چریدن زنبور عسل صعتر را، زینت دادن چیزی را و آراسته کردن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

کعره

(کَ رَ)

گره گوشت، گره اندام پیه ناک همچو نمد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کعتر

(کُ تُ)

مرغی شبیه به گنجشک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کعته

(کَ تَ)

مؤنث کعت. زن کوتاه بالا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کعته

(کُ تَ)

سرپوش شیشه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کشتره

(کُتَ رَ / رِ)

تیشۀ درودگری. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کتره

(کَ تَ رَ / رِ)

در تداول مردم گیلان، دانه های سرخ برنج که آن را دخل هم گویند

لغت نامه دهخدا

کتره

(کَ رَ)

کوهان بلند. (از اقرب الموارد). کوهان بلند شتر. (ناظم الاطباء). کتر (ک / ک ) . (منتهی الارب). رجوع به کتر و کتر شود، قطعه ای از کوهان. (اقرب الموارد). کتر. (منتهی الارب). رجوع به کتر شود

لغت نامه دهخدا