معنی کعاسم - جستجوی لغت در جدول جو

کعاسم

لغت نامه دهخدا

(کَ)

جمع واژۀ کعسوم. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به کعسوم شود

(کَ سِ)

فرزندان کیسم که درگذشتند. (منتهی الارب). فرزندان کیسم که پدر گروهی از تازیان بود، و اکنون منقرض شده اند. (از ناظم الاطباء). رجوع به کیسم شود

لغت نامه دهخدا

عاسم

(سِ)

نام موضعی است یا ریگ توده ای به عالج. (منتهی الارب). نام آبی است مر کلب را در سرزمین شام نزدیک خرّ. نصر گوید عاسم رمل بنی سعد است. طرّماح گوید: رمل نافذبن سعد المعنی است. (معجم البلدان ج 6 ص 95)

لغت نامه دهخدا

عاسم

(سِ)

رنج و سختی رساننده بر عیال. (منتهی الارب) (آنندراج). زحمت کشنده جهت عیال بود. (اقرب الموارد) ، مرد طامع. (منتهی الارب) (معجم البلدان ج 6 ص 95)

لغت نامه دهخدا

کعسم

(کَ سَ)

گورخر. (منتهی الارب) (از تاج العروس). ج، کعاسم. رجوع به کعاسم شود

لغت نامه دهخدا

کعام

(کِ)

جمع واژۀ کعم. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به کعم شود
پتفوزبند اشتر. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از آنندراج). دهان بند شتر. ج، کعم

لغت نامه دهخدا

کعاس

(کِ)

جمع واژۀ کعس. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به کعس شود

لغت نامه دهخدا