معنی کسطان - جستجوی لغت در جدول جو

کسطان

لغت نامه دهخدا

کسل، سست، ناتوان

(کُ سَ)

دهی است از دهستان مرگور بخش سلوانا شهرستان ارومیه. دامنه و سردسیر است و 275تن سکنه دارد. از نهر کسیان و چشمه مشروب می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

کسان

تلفظی از کلمه کاشان، شهر معروف ایران. (تاریخ ادبیات براون ج 3 ص 423)

لغت نامه دهخدا

کسحان

(کَ)

شل و برجا مانده. اکسح. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج). ج، کسحان. لنگ. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

کسحان

(کُ)

جمع واژۀ اکسح. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، جمع واژۀ کسحان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). منه الحدیث الصدقه مال الکسحان و العوران. (منتهی الارب). رجوع به اکسح و کسحان شود

لغت نامه دهخدا

کسران

(کِ رِ)

دهی است از دهستان طارم بالابخش سیردان شهرستان زنجان. کوهستانی و سردسیر است و 80تن سکنه دارد. و دارای معادن زاج سیاه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

کسطال

(کَ)

کسطل. غبار و گرد و خاک. (ناظم الاطباء). غبار. لغتی است در قسطان. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کسگان

(کَ)

دهی است از دهستان فنوج بخش بمپور شهرستان ایرانشهر، کوهستانی و گرمسیر و مالاریائی است و150تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

کسلان

(کَ)

سست و کاهل. ج، کسالی [ک لا / ک لا] . کسالی، کسلی [ک لا] . (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). و کسالی [ک لا] . (ناظم الاطباء)