معنی کدس در لغت نامه دهخدا

عطسه دادن. (آنندراج) (منتهی الارب) (ازاقرب الموارد). عطسه کردن بهیمه و گاه در مردمان هم استعمال شود. (ناظم الاطباء). کَدَسان. کِداس. (منتهی الارب). کُداس. (اقرب الموارد)، به شتاب رفتن گران بار. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)، کوفتن و فراهم آوردن چیزی را. (منتهی الارب). کوفتن دروده را و خرمن کردن آن را و فراهم آوردن. (ناظم الاطباء)، طرد کردن مرد و غیر آن را، سوار شدن بعضی از خیل بر بعضی. (از اقرب الموارد)، برزمین افکندن کسی را: کدس به. (از منتهی الارب). افکندن و چسباندن کسی را بر زمین. (از اقرب الموارد)، به حرکت درآوردن سائق و راکب شتر را. (از اقرب الموارد)

معنی کدس در لغت نامه دهخدا

خرمن. (منتهی الارب). خرمن ناکوفته. (غیاث اللغات) (آنندراج). خرمن و دانه های درو کردۀ کوفتۀ فراهم کرده. (ناظم الاطباء)

معنی کدس - جستجوی لغت در جدول جو

کدس

لغت نامه دهخدا

کدس

لغت نامه دهخدا

کده

جا، پسوند متصل به واژه به معنای محل مثلاً آتشکده، بتکده، دانشکده، ماتمکده، خانه، محل اقامت، برای مثال چو آمد کنون ناتوانی پدید / به دیگر کده رخت باید کشید (نظامی۶ - ۱۱۴۷)

فرهنگ فارسی عمید

کاس

پیالۀ شراب، کاسه، کنایه از شراب

فرهنگ فارسی عمید

قدس

پاکی
بهشت، جایی که نیکوکاران پس از مردن همیشه در آنجا خواهند بود، دارالقرار، علّیین، فردوس، سرای جاوید، سبزباغ، اعلا علّیین، فردوس اعلا، دار قرار، دارالسّرور، باغ خلد، باغ ارم، دارالخلد، مینو، دارالنّعیم، نعیم، دارالسّلام، گشتا، خلدستان، خلد، باغ بهشت، رضوان، جنّت

پاکی
بِهِشت، جایی که نیکوکاران پس از مردن همیشه در آنجا خواهند بود، دارُالقَرار، عِلّیین، فِردُوس، سَرایِ جاوید، سَبزباغ، اَعلا عِلّیین، فِردُوسِ اَعلا، دارِ قَرار، دارُالسُّرُور، باغِ خُلد، باغِ اِرَم، دارُالخُلد، مینو، دارُالنَّعِیم، نَعیم، دارُالسَّلام، گُشتا، خُلدِستان، خُلد، باغِ بِهِشت، رِضوان، جَنَّت

فرهنگ فارسی عمید

کندس

گیاهی با برگ های بیضی دندانه دار و ریشه ای حاوی مواد سمّی

فرهنگ فارسی عمید

عدس

گیاهی بوته ای از خانوادۀ باقلا با گل های سفید رنگ و برگ های باریک که دانۀ گرد و محدب این گیاه که مصرف خوراکی دارد، دانچه، انژه، مژو، نسک، نرسک، نرسنگ، مرجو، مرجمک، بنوسرخ

فرهنگ فارسی عمید

کده

زبان کوچک، عضو گوشتی کوچکی به شکل زبان که در بیخ حلق آویزان است، ملاز، ملازه، لهات، کنج
چوبی که پشت در می انداختند تا باز نشود، کلون، برای مثال باز کردم در او شدم به کده / در کلیدان نبود سخت «کده» (طیان - شاعران بی دیوان - ۳۱۹)

زَبانِ کوچَک، عضو گوشتی کوچکی به شکل زبان که در بیخ حلق آویزان است، مَلاز، مَلازِه، لَهات، کَنج
چوبی که پشت در می انداختند تا باز نشود، کلون، برای مِثال باز کردم در او شدم به کده / در کلیدان نبود سخت «کده» (طیان - شاعران بی دیوان - ۳۱۹)

فرهنگ فارسی عمید

کیس

زیرک، زرنگ، باهوش، هوشیار، عاقل و دانا

فرهنگ فارسی عمید

کوس

طبل بزرگ، دهل، آسیب، صدمه، لطمه، ضربه، برای مثال تبر از بس که زد به دشمن کوس / سرخ شد همچو لالکای خروس (رودکی - ۵۴۵)

فرهنگ فارسی عمید

کرس

اصل، گروه، تودۀ چیزی، تودۀ سرگین

فرهنگ فارسی عمید

کدر

تیره شدن، تیرگی، تاریکی

فرهنگ فارسی عمید

قدس

پاک شدن، پاک و منزه بودن، پاکی

فرهنگ فارسی عمید

کدست

(کُ دِ)

وجب و بدست را گویند و به عربی شبر خوانند و آن مقداری است از پنجۀ آدمی مابین انگشت کوچک و انگشت بزرگ. (برهان) (آنندراج). و رجوع به وجب و بدست و شبر شود

لغت نامه دهخدا

تکدس

(تَ)

شتافتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، نیک دویدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، دوش جنبانیدن در رفتن. (تاج المصادر بیهقی). دوش جنبان راه رفتن، سینه و پایین هر دو پستان برداشته راه رفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، دفع کردن از وراء چیزی و ساقط کردن. (از اقرب الموارد) ، کاهلانه راه رفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، رفتن اسب چنانکه گوئی گرانبار است. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، فراهم آمدن خیل و برآمدن بعضی بر بعضی هنگام رفتن، خرمن قرار دادن حصید. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کدسه

(کَ سَ)

عطسۀ ستور و عطسه دادن آن و گاهی در مردم هم استعمال کنند. (منتهی الارب). عطسۀ بهائم و در مردم هم استعمال کنند. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سدس

یک ششم چیزی

معنی کدس - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما