معنی کتع در لغت نامه دهخدا

کتع به، برد آنرا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، چستی و چالاکی کردن کسی در کار خود و کوشش نمودن. (از ناظم الاطباء). چستی و شتابی کردن در کار، درترنجیدن و منقبض شدن (در کار)، از اضداد است، گریختن و سوگند خوردن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)، دویدن خر. (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء)

معنی کتع در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ کِتَع. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به کتع شود، جَمعِ واژۀ کُتعَه. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به کتعه شود، جَمعِ واژۀ کَتعاء که جهت توکید مؤنث آید. یقال: اشتریت هذه الدار جمعاء کتعاء و هذه لک جمعاء کتعاء و رأیت اخواتک جُمَعَ کُتَعَ و لایقدم کتع علی جمع و لایفرد لانه اتباع له. (منتهی الارب). و رجوع به کتعاء و رجوع به جُمَع شود

معنی کتع در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ کِتعَه. (اقرب الموارد). رجوع به کِتعَه شود، پاره و ریزه. ج، کُتَع. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

معنی کتع در فرهنگ لغت هوشیار

پست فرومایه: مرد، خوار و رام، گرگ، رسوا، کاردان

معنی کتع - جستجوی لغت در جدول جو

کتع

لغت نامه دهخدا

کتع

لغت نامه دهخدا

کتع

لغت نامه دهخدا

کتع

فرهنگ لغت هوشیار

کتک

نوعی گوسفند کوچک با دست و پای کوتاه

فرهنگ فارسی عمید

کرع

دهان را در آب فرو بردن و آشامیدن آب

فرهنگ فارسی عمید

کتف

شانه، دوش، استخوان شانه، کول، سفت

فرهنگ فارسی عمید

کتب

کتاب ها، نوشته ها، اوراق چاپ شده جلد شده، جمع واژۀ کتاب
کتب اربعه: چهار کتاب آسمانی، شامل صحف ابراهیم، تورات، انجیل و قرآن

فرهنگ فارسی عمید

کته

برنج پختۀ بی روغن که آب آن را با آبکش نگرفته باشند، دم پخت، دم پختک

فرهنگ فارسی عمید

کتک

ضرباتی که با دست یا چیز دیگر توسط شخصی بر بدن کسی وارد می شود، چوب کلفت، چماق، چوب گازران
کتک زدن: زدن کسی با دست، چوب یا شلاق

فرهنگ فارسی عمید

کتر

بیل پهن با دستۀ چوبی که ریسمانی به آن می بندند و یک نفر دسته را می گیرد و یک نفر سر ریسمان را و با آن زمین شیار کرده را پل کشی می کنند، پل کش، گراز، بنکن، بنگن، فه

فرهنگ فارسی عمید

کتل

پشته، تل، تپۀ بلند
علم عزاداری
اسب یدک، جنیبت

فرهنگ فارسی عمید

کتم

پنهان کردن، پنهان داشتن امری یا چیزی
کتم عدم: کنایه از جهانی که پنهان است و دیده نمی شود، جهان نیستی، نابودی

فرهنگ فارسی عمید

مکتع

(مُ تَ)

رأی مکتع، رأی مجمع و قوی. (منتهی الارب) (آنندراج). رأی اجماع کرده شده و قوی. (ناظم الاطباء). رأی مجمع. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

اکتع

(اَ تَ)

مردی که انگشتان او بسوی کف برگردیده و پیوند بیخ انگشتان پیدا باشد. ج، اکتعون. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، دوموی شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، تمام رسیدن گیاه و قوی شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). به جای رسیدن نبات. (المصادر زوزنی) ، شکوفه برآوردن و گل کردن مرغزار. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مکتع

(مُ تِ)

شتابنده. گویند جاء مکتعاً، یعنی آمد در حالتی که به شتاب راه می رفت. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). شتابنده. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

کتعه

(کَ عَ)

کتعه. ج، کتع. (اقرب الموارد). رجوع به کتعه شود

لغت نامه دهخدا

کتعه

(کُ عَ)

کرانۀ شیشه. ج، کتع. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، دلو خرد. ج، کتع. (منتهی الارب). کتعه. (اقرب الموارد). رجوع به کتعه شود