معنی کتائل - جستجوی لغت در جدول جو

کتائل

لغت نامه دهخدا

فتیله ها، پنبه های تابیده یا نوارهای نخی چراغ نفتی، جمع واژۀ فتیله

(کَ ءِ)

جمع واژۀ کتیبه که به معنای لشکر است. (آنندراج) (غیاث اللغات). جمع واژۀ کتیبه. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : ثنا و ستاگوی او در بزم، بذل مواهب و در رزم قرع کتائب. (ترجمه تاریخ یمینی ص 447). و با مراکب و کتائب و عساکر ومطائب به آهستگی حرکت می کردند. (جهانگشای جوینی).
هم به کتائب کتب بر در ملک حاجبی
هم به مواکب کرم در ره دین مقدمی.
(از ترجمه محاسن اصفهان حسین آوی ص 133). و رجوع به کتیبه شود

جَمعِ واژۀ کتیبه که به معنای لشکر است. (آنندراج) (غیاث اللغات). جَمعِ واژۀ کتیبه. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : ثنا و ستاگوی او در بزم، بذل مواهب و در رزم قرع کتائب. (ترجمه تاریخ یمینی ص 447). و با مراکب و کتائب و عساکر ومطائب به آهستگی حرکت می کردند. (جهانگشای جوینی).
هم به کتائب کتب بر در ملک حاجبی
هم به مواکب کرم در ره دین مقدمی.
(از ترجمه محاسن اصفهان حسین آوی ص 133). و رجوع به کتیبه شود

لغت نامه دهخدا

کحائل

(کَ ءِ)

جمع واژۀ کحیل و کحیله. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به کحیل و کحیله شود

لغت نامه دهخدا