معنی کاهنک - جستجوی لغت در جدول جو

کاهنک

روحانی مسیحی یا یهودی، روحانی اقوام باستان مانند بابلیان و مصریان، غیب گو

(هَِ)

کسی است که خبر دهد از وقایع آینده و ادعای آگاهی بر اسرار و اطلاع از علم الغیب کند. (تعریفات). فال گیرنده از آواز جانوران و ساحر و غیب گوی. (غیاث). حکم کننده به غیب. (از اقرب الموارد) :
هر داستان که آن نه ثنای محمد است
دستان کاهنان شمر آن را نه داستان.
خاقانی.
تاج بر فرق محمد تو نهی
خاک بر تارک کاهن تو کنی.
خاقانی.
در میانشان فتنه و شور افکنم
کاهنان خیره شوند اندر فنم.
مولوی.
، نزد نصاری و یهود و بت پرستان انجام دهنده مراسم ذبح و قربانی است و چه بسا که مأخوذ از همان معنی حکم به غیب است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کاهک

(کَ)

دهی است از بخش داورزن شهرستان سبزوار که دارای 1155 تن سکنه، آب آن از قنات و محصول عمده اش غله است. مزرعه های مؤمن آباد و جنت آباد جزء همین ده است. در تداول محلی آن را ’کهک’ نامند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

کهنک

(کَ نَ یِ)

دهی از دهستان دلاور است که در بخش دشتیاری شهرستان چاه بهار واقع است و 300 تن سکنه دارد که از طایفۀ سردارزایی هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

کاهنه

کاهنه در فارسی مونث کاهن: کندا: زن، زبان آور مونث کاهن، جمع کاهنات: (کعب بران غرفه بخلوتگاه نشسته بود و دختر عم خویش... و عروس بود و آن دختر عم کاهنه بود) (کشف اسرار)

فرهنگ لغت هوشیار

کاهن

آنکه خبر دهد از وقایع آینده و ادعای آگاهی بر اسرار و اطلاع از علم الغیب کند

فرهنگ لغت هوشیار