معنی کافرنهاد در فرهنگ فارسی عمید

کسی که سرشت کافران دارد

معنی کافرنهاد در لغت نامه دهخدا

کافرکیش. کافرخوی:، چنان لرزد دل کافرنهادم بر حیات خود، که قطع رشتۀ جان قطع زنار است پنداری.، صائب (از آنندراج)

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

دارای طبع و سرشت سرد، سفید مانند کافور

(نِ / نَ)

آنچه که در سفیدی مانند کافور باشد:
خط مشکینش بر آن عارض کافورنهاد
چون بدیدم جگرم خون شد و خون شد چو جگر.
سنایی

(فِ / فَ نِ)

کسی که از کفرو بیدینی نشانی دارد. کافرصفت. کافرخو:
زان غمزۀ کافرنشان ای شاه شروان الامان
آری سپاه کافران جز شاه شروان نشکند.
خاقانی

آنکه سرشتش با کفر آمیخته است: (چنان لرزد دل کافر نهادم بر حیات خود که قطع رشته جان قطع ز نار است پنداری) (صائب)

آنچه که در سفیدی مانند کافور باشد: (خط مشکیش بر آن عارض کافور نهاد چون بدیدم جگرم خون و خون شد چو جگر)، (سنائی)

حالت و کیفیت کافر نهاد