معنی کارنجی - جستجوی لغت در جدول جو

کارنجی

لغت نامه دهخدا

کرنا، شیپور بزرگ، نای جنگی، خرنای، کرنای، نای رویین، نای ترکی

(رَ / رِ)

هر چیزی که به رنگ پوست نارنج باشد. (ناظم الاطباء). زرد که کمی به سرخی زند. زرد مایل به سرخی. به رنگ پوست نارنج از برون سوی:
آنکه بر پیر کند موزۀ نارنجی عیب
تا نکرده ست به پا بر ویش انکاری هست.
نظام قاری

لغت نامه دهخدا

کاونجی

اسم هندی شونیز است. (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

کاسنجی

به یونانی و به سریانی مصطکی ابیض است

لغت نامه دهخدا

کارنای

کرنا، کرنای (بتخفیف راء و نیز بتشدید آن)، کره نای، خرنای، ظاهراً از: کر (= کار بمعنی جنگ) + نای (نای جنگی)، (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین: کرنا و کرنای)، مرکب از ’کار’ بمعنی جنگ و ’نای’ بمعنی شیپور، (از ایران باستان ص 1467)، و نیز رجوع به ’کارانس’ شود

کرنا، کرنای (بتخفیف راء و نیز بتشدید آن)، کره نای، خرنای، ظاهراً از: کر (= کار بمعنی جنگ) + نای (نای جنگی)، (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین: کرنا و کرنای)، مرکب از ’کار’ بمعنی جنگ و ’نای’ بمعنی شیپور، (از ایران باستان ص 1467)، و نیز رجوع به ’کارانُس’ شود

لغت نامه دهخدا

کارنجک

(رَ جَ)

خیار و بادرنگ را گویند که سبز و بزرگ باشد. (برهان) (آنندراج) :
سیرش نکند خیار کارنجک.
منجیک ترمذی (از فرهنگ نظام).
بعضی با واو بجای راء ضبط کرده اند. (فرهنگ نظام). رجوع به کاونجک شود

لغت نامه دهخدا

زارنجی

(رِ)

دهی است از دهستان آجرلو بخش مرکزی شهرستان مراغه. در 66کیلومتری جنوب خاوری مراغه 13/5کیلومتری شمال خاوری راه شاهین دژ به میاندواب. منطقه کوهستانی معتدل. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

معنی کارنجی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما