معنی کائیک - جستجوی لغت در جدول جو

کائیک

لغت نامه دهخدا

کاچیک

عصیده، خوش نرم، کوله، (زمخشری)، معجون و ریچاری که از عسل سازند و شیرۀانگور و شیره ای که از مویز سازند، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کاتیک

بچۀ مرغ که هنوز بتخم نیامده (در گیلان و دیلمان)

لغت نامه دهخدا

کاریک

دهی از دهستان منگور بخش حومه شهرستان مهاباد، در 38500گزی جنوب باختری شوسۀ مهاباد، 19500گزی جنوب باختری شوسۀ مهاباد به سردشت، کوهستانی، سردسیر و سالم و سکنۀ آن 120 تن است، آب از رود خانه بادین آباد، دارد، محصول آن غلات و توتون و حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری است، راه مالرو دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

کائیف

قیافا، روحانی بزرگ یهودی که موجب محکومیت مسیح گردید و حواریون را شکنجه داد، نام کائیف در این مثل فرانسوی آمده است: ’کسی را از نزد کائیف بسوی پیلات فرستادن’ که کنایه ای است از تذبذب و تردید روحانی بزرگ یهودیان در ایام مصائب مسیح

لغت نامه دهخدا

کائیس

دهی از دهستان شهر ویران، بخش حومه شهرستان مهاباد، واقع در بیست ویک هزارگزی شمال خاوری مهاباد و شش هزارگزی خاور شوسۀ مهاباد به ارومیه، جلگه با هوای معتدل مالاریائی، سکنه 121 تن، زبان کردی، آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات، توتون، چغندر، شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی جاجیم بافی و راه آن مالرو است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

کائی

دهی ازدهستان دشت بخش سلوانا شهرستان ارومیه، واقع در 5500گزی شمال باختری سلوانا و 2500گزی شمال راه ارابه روجرمی به دکار، دامنه، سردسیر، سالم، سکنۀ آن 141 تن کردی، آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات و توتون، شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی جاجیم بافی و راه آن مالرو است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا