معنی چمک در لغت نامه دهخدا

قوت و قدرت. (برهان) (جهانگیری) (انجمن آرا) (آنندراج) (ناظم الاطباء) :، پایگه سخنوری یافتم از قبول تو، خود ز ازل بعون تو دست مراست این چمک.، خواجه عمید لوبکی (از جهانگیری).،، بیشی. افزونی. (برهان) (جهانگیری) (رشیدی) (انجمن آرا) (آنندراج). افزونی. (شرفنامۀ منیری). ترقی و بیشی. افزونی. (ناظم الاطباء)، پیشدستی، فرهی. شأن. شوکت. (برهان) (ناظم الاطباء). فرهی. (شرفنامۀ منیری)

معنی چمک در لغت نامه دهخدا

دهی از دهستان اسفندقۀ بخش ساردوئیۀ شهرستان جیرفت که در 100 هزارگزی جنوب ساردوئیه و یک هزارگزی خاور راه فرعی جیرفت به بافت واقع است. جلگه و معتدل است و 340 تن سکنه دارد. آبش از قنات. محصولش غلات و حبوبات. شغل اهالی زراعت وراهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

معنی چمک در فرهنگ گویش مازندرانی

کنه، حشره ای که به پوست حیوانات می چسبد از خونشان تغذیه

معنی چمک در دیکشنری اردو به فارسی

دِرَخشَندِگی، دِرَخشیدَن، بَرّاق بودَن، دِرَخشِش، تابِش

معنی چمک - جستجوی لغت در جدول جو

چمک

لغت نامه دهخدا

چمک

لغت نامه دهخدا

چمک

فرهنگ لغت هوشیار

چمک

فرهنگ گویش مازندرانی

چمک

دیکشنری اردو به فارسی

چوک

(دخترانه)

چشمه

فرهنگ نامهای ایرانی

سمک

(پسرانه)

ماهی، نام قهرمان داستان سمک عیار

فرهنگ نامهای ایرانی

چمن

(دخترانه)

گروهی از گیاهان علفی پایا و کوتاه، زمین سبز و خرم

فرهنگ نامهای ایرانی

چاک

شکاف، تراک، رخنه، پاره، چاک دار
چاک چاک: چاکاچاک، برای مثال ز بس نعره و چاک چاک تبر / ندانست کس پای گفتی ز سر (فردوسی - ۷/۳۴۳) پر از چاک و شکاف، پاره پاره، بریده بریده، برای مثال همه دشت سر بود بی تن به خاک / به سر بر ز گرز گران چاک چاک (فردوسی - ۵/۱۸۷)
چاک پیرهن: گریبان، یقۀ پیرهن، برای مثال یکی تیغ باریک برگردنش / پدید آمده چاک پیراهنش (فردوسی - ۸/۴۲۷)
چاک جامه: دامن جامه
چاک خوردن: شکافته شدن، ترک پیدا کردن، دریده شدن
چاک دادن: شکاف دادن، دراندن، پاره کردن
چاک روز: کنایه از سپیدۀ صبح، برای مثال کنون می گساریم تا چاک روز / چو رخشان شود تاج گیتیفروز (فردوسی - ۶/۵۱۳)

شکاف، تراک، رخنه، پاره، چاک دار
چاک چاک: چاکاچاک، برای مِثال ز بس نعره و چاک چاک تبر / ندانست کس پای گفتی ز سر (فردوسی - ۷/۳۴۳) پُر از چاک و شکاف، پاره پاره، بریده بریده، برای مِثال همه دشت سر بود بی تن به خاک / به سر بر ز گرز گران چاک چاک (فردوسی - ۵/۱۸۷)
چاکِ پیرهن: گریبان، یقۀ پیرهن، برای مِثال یکی تیغ باریک برگردنش / پدید آمده چاک پیراهنش (فردوسی - ۸/۴۲۷)
چاک ِ جامه: دامن جامه
چاک خوردن: شکافته شدن، ترک پیدا کردن، دریده شدن
چاک دادن: شکاف دادن، دراندن، پاره کردن
چاک روز: کنایه از سپیدۀ صبح، برای مِثال کنون می گساریم تا چاک روز / چو رخشان شود تاج گیتیفروز (فردوسی - ۶/۵۱۳)

فرهنگ فارسی عمید

سمک

ماهی، کنایه از اعماق زمین

فرهنگ فارسی عمید

نمک

جسمی سفید رنگ، بلوری، شورمزه و محلول در آب که در اغذیه می ریزند و با بسیاری از خوراکی ها خورده می شود که از آب دریا و از معدن به دست می آید، کلرور سدیم، نمک طعام

فرهنگ فارسی عمید

چمش

چشم، برای مثال گهی ز چمش زند تیر بر دل عشاق / گهی ز دست زند تیغ بر سر اعدا (امیرمعزی - صحاح الفرس - چمش)
خرام و رفتار از روی ناز

فرهنگ فارسی عمید

چمکی

(چَمَ)

دهی از دهستان نازلو بخش حومه شهرستان ارومیه که در 19 هزارگزی شمال خاوری ارومیه و 7 هزارگزی خاور راه شوسۀ ارومیه به شاهپور واقع است. جلگه و معتدل است و 250 تن سکنه دارد. آبش از نازلوچای. محصولش غلات، چغندر، توتون، کشمش و حبوبات. شغل اهالی زراعت. صنایع دستی زنان جوراب بافی و راهش در تابستان اتومبیل رو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

چلک

دو پارچه چوب که اطفال بدان بازی کنند یکی بقدر سه وجب و دیگری بمقدار یک قبضه و هر دو سر چوب کوچک میباشد. کفچه دیگ کفگیر، انگشت وسطی بنصر. طناب ابریشمی، کلافه (ریسمان ابریشم)، کاسه چوبین، دلو برای آب کشیدن

معنی چمک - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما