- چقمق (چَ مَ)
مخفف چقماق است که آتشزنه باشد. (برهان). چقماق. و آتشزنه. (ناظم الاطباء). چخماخ. چخماق. چخمق. سنگ چخماق. و رجوع به چخماق شود
معنی چقمق - جستجوی لغت در جدول جو
- چقمق
چخماق، طعنه سرزنش
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(چَ مَ)
لغت نامه دهخدا
مؤلف مرآت البلدان نویسد: ’قریه ای از بلوک میان ولایت مشهد است’. (از مرآت البلدان ج 4 ص 222)
مؤلف مرآت البلدان نویسد: ’از قرای تربت حیدریه است که در سرحد واقع شده، چهل خانوار سکنه دارد و زراعتش از آب قنات مشروب می شود. ساکنین این آبادی بعضی بلوچ اند و در ملک قریه شریک میباشند’. (از مرآت البلدان ج 4 ص 251)
(چَ)
لغت نامه دهخدا
بمعنی چخماق است که آتشزنه باشد. (برهان). آهنی که بر سنگ زده آتش برآورند. (آنندراج) (غیاث). آتشزنه و چخماق. (ناظم الاطباء). چخماق. سنگ چخماق. چقمق. و رجوع به چخماخ و چخماق و آتشزنه شود، طعنه و سرزنش. (آنندراج). و رجوع به چقماچی و چقماقی شود
چقمق سلطان نصر. در کشف الظنون آمده است که محمود بن اسماعیل جیزری، کتاب الدرّهالغرّاء فی نصایح الملوک و الوزراء را به نام او کرد
(هَِ)
لغت نامه دهخدا
سیف الدین (الملک ال...) ، مکنی به ابوسعید چقمق. دهمین سلطان ممالیک برجی مصر. او در سال 842 هجری قمری به اتفاق امرا و اعیان دولت پس از جمال الدین یوسف عزیز به حکومت مصر نشست. وی مردی دوستدار علما و کریم و صالح بود و مدت 14 سال با کمال عدالت ملک راند و در 857 کناره کرد و تخت ملک به پسر خود ابوالسعادات ملک منصور فخرالدین عثمان گذاشت و بعد از یک ماه وفات یافت. رجوع به قاموس الاعلام ترکی و طبقات سلاطین اسلام لین پول ص 74 شود
