معنی پیرزمان - جستجوی لغت در جدول جو

پیرزمان

لغت نامه دهخدا

پیروزان

(پسرانه)

نام برادر شاپور اول، نام یکی از سرداران یزگرد پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

تیرکمان

تیروکمان، کمان
تیرکمان آبی: در علم زیست شناسی گیاهی پایا، با ساقه های دراز و برگ هایی شبیه پیکان که در میان آب و جاهای بسیار مرطوب می روید

فرهنگ فارسی عمید

پارلمان

مجلس نمایندگان ملت در کشورهای مشروطه و جمهوری که در آنجا قوانین را تصویب می کنند و به کارهای قوۀ مجریه رسیدگی می کنند

فرهنگ فارسی عمید

زیرزمین

خانه ای که در زیر زمین ساخته شود، طبقه ای از ساختمان که پایین تر از کف حیاط یا خیابان قرار دارد

فرهنگ فارسی عمید

پیرامون

اطراف و دور و بر کسی یا چیزی یا جایی، گرداگرد، دوروبر، دورتادور، گردبرگرد

فرهنگ فارسی عمید

پیر مغان

رئیس و بزرگ مغان، پیر میکده، در تصوف انسان کامل و رهبر روحانی، برای مثال ز آن روز بر دلم در معنی گشوده شد / کز ساکنان درگه پیر مغان شدم (حافظ - ۶۴۴)

فرهنگ فارسی عمید

پیراهان

پیراهن، جامۀ نازک و کوتاه که مردان زیر لباس بر تن می کنند، جامۀ نازک و بلند زنانه

فرهنگ فارسی عمید

پیرکمان

(کَ)

دهی جزء دهستان ینگجۀ بخش مرکزی شهرستان سراب. واقع در 11هزارگزی شمال باختری سراب و 7هزارگزی شوسۀ سراب به تبریز. جلگه، معتدل، دارای 68 تن سکنه. آب آن از چشمه. محصولات آنجا غلات، شغل اهالی زراعت. راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

پارلمان

مجلس عوام، مجلس شورا، انجمن بزرگان مملکت

فرهنگ لغت هوشیار

آخرزمان

قسمت واپسین از دوران که به قیامت پیوندد، آخرالزمان

فرهنگ لغت هوشیار

پیراهان

پیراهن: برو بر بوی پیراهان یوسف که چون یعقوب ماتم دار گشتی. (مولوی)

فرهنگ لغت هوشیار

پیرامون

حوالی، حول، گرداگرد چیزی، اطراف، دور و بر چیزی

فرهنگ لغت هوشیار

پیر مغان

ریش سفید، پیشوای مجوسیان

فرهنگ لغت هوشیار

تیرکمان

((کَ))

بازیچه کودکان به صورت قطعه کوچک چرم یا لاستیکی که دو سوی آن را با کش به دو شاخه کوچکی می بندند و با آن سنگریزه پرتاب کنند

فرهنگ فارسی معین

زیرزمین

((زَ))

طبقه ای از خانه که پایین تر از سطح زمین قرار دارد

فرهنگ فارسی معین

پیرامون

گرداگرد، حوالی، محیط، پیرامن

فرهنگ فارسی معین

آخرزمان

((خَ زَ))

دوره آخر، قسمت واپسین از دوران روزگار که به قیامت متصل گردد، آخرالزمان، مجازاً روزگاری که در آن حوادث نامعمول یا کارهای ناپسند زیاد روی می دهد، پیغمبر، محمّد مصطفی (ص)

فرهنگ فارسی معین