- پرکار
کسی که بسیار کار بکند، فعال، ویژگی تابلو نقاشی یا پارچۀ قلاب دوزی که در آن نقش و نگار و ریزه کاری بسیار باشد، ویژگی آنچه در ساختن و درست شدن آن ظرافت به کار رفته باشد
معنی پرکار - جستجوی لغت در جدول جو
- پرکار (پُ)
مردی پرکار، شدیدالعمل. فعال. که بسیار کار کند. مقابل کم کار، نقاشی و قلمزنی و قلابدوزی و گلدوزی و تذهیب و گچ بری... و امثال آن که در آن کار بسیار کرده اند. مقابل کم کار، نقاش (؟). (رشیدی) ، مشغول. پرمشغله ؟:
چنین گفت پرکار (؟) چرخ بلند
که آمد بدین پادشاهی گزند.
فردوسی.
طبعم ز تو پرکار و دل از رنج تو پربار
رازم ز تو پیدا و تن از ضعف نه پیدا.
مسعودسعد
چنین گفت پرکار (؟) چرخ بلند
که آمد بدین پادشاهی گزند.
فردوسی.
طبعم ز تو پرکار و دل از رنج تو پربار
رازم ز تو پیدا و تن از ضعف نه پیدا.
مسعودسعد
- پرکار
شدید العمل، فعال
- پرکار ((پُ))
فعال، پرتلاش
- پرکار
فعال
- پرکار
پرتلاش، پرمشغله، تلاشگر، فعال، کاری
متضاد: کم کار
متضاد: کم کار
- پرکار
غزير الإنتاج
- پرکار
Industrious
- پرکار
industrieux
- پرکار
آزموده، باتجربه، پرکار
- پرکار
industrioso
- پرکار
محنتی
- پرکار
трудолюбивый
- پرکار
fleißig
- پرکار
працьовитий
- پرکار
pracowity
- پرکار
勤奋的
- پرکار
পরিশ্রমী
- پرکار
industrioso
- پرکار
mwenye bidii
- پرکار
çalışkan
- پرکار
근면한
- پرکار
勤勉な
- پرکار
חרוץ
- پرکار
industrioso
- پرکار
rajin
- پرکار
ขยัน
- پرکار
ijverig
- پرکار
परिश्रमी
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پَرْ، رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
پرکار، پرکاله. (جهانگیری). وصله:
بر خرقۀ تسلیم زن از سوزن اخلاص
یک رقعۀ پرکارۀ ارباب حقایق.
نزاری قهستانی (از جهانگیری).
لیکن این بیت برای معنی فوق رسا نیست
بر خرقۀ تسلیم زن از سوزن اخلاص
یک رقعۀ پرکارۀ ارباب حقایق.
نزاری قهستانی (از جهانگیری).
لیکن این بیت برای معنی فوق رسا نیست
