- پرهیزگاری
پارسایی
معنی پرهیزگاری - جستجوی لغت در جدول جو
- پرهیزگاری
تقوی
- پرهیزگاری
پارسایی، تقوا، تورع، خویشتن داری، زهد، ورع
متضاد: پارسایی، ناپرهیزگاری
متضاد: پارسایی، ناپرهیزگاری
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پرهیز کننده، پارسا، پاک دامن، باتقوا، برای مثال بر این و بر آن بگذرد روزگار / خنک مردم پاک پرهیزکار (فردوسی - لغت نامه - پرهیزکار)
(پَ)
لغت نامه دهخدا
عدم پارسائی. (ناظم الاطباء). فسق. فجور. ناپارسائی. بی عفتی. آلوده دامنی، بی احتیاطی. عدم ملاحظه در حفظ تندرستی. (ناظم الاطباء). رجوع به ناپرهیزی شود
(پَ)
لغت نامه دهخدا
پارسائی. بازایستادن از حرام. خویشتن داری از حرام. تقوی. تقی. اتّقاء. تقیه. تقاه. دین. (منتهی الارب). عفت. عفاف. اعفاف. ورع. تورﱡع. کف ّ نفس. زهد. شرف. (منتهی الارب) :
چو پرهیزکاری کند شهریار
برآساید از کینه و کارزار.
فردوسی.
و تناسخیان گویند که وی (جمال) خلعت آفریدگار است که به مکافات آن پاکی و پرهیزکاری که بنده کرده بود اندر پیش... او را کرامت کند. (نوروزنامه).
جهان آفرین گرنه یاری کند
کجا بنده پرهیزکاری کند.
(بوستان)
چو پرهیزکاری کند شهریار
برآساید از کینه و کارزار.
فردوسی.
و تناسخیان گویند که وی (جمال) خلعت آفریدگار است که به مکافات آن پاکی و پرهیزکاری که بنده کرده بود اندر پیش... او را کرامت کند. (نوروزنامه).
جهان آفرین گرنه یاری کند
کجا بنده پرهیزکاری کند.
(بوستان)
پارسا، پرهیزکار، زاهد، صالح، فرهومند، مومن، متدین، متقی
متضاد: ناپرهیزگار
متضاد: ناپرهیزگار
پارسایی، پاکدامنی، تقوا، خویشتن داری، ورع
متضاد: ناپارسایی
متضاد: ناپارسایی
