- پرفساد (پُ فَ / فِ)
پر از تباهی
معنی پرفساد - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
سوراخ های ریز متوالی به شکل خط در روی بعضی از کاغذها که کاغذ در آن محل به راحتی جدا می شود، دستگاهی که با ابزاری شانه مانند این سوراخ ها را ایجاد می کند
(پُ فُ)
لغت نامه دهخدا
پرحیله. پرمکر. پرفریب. پرفسوس:
بفرمود تا نزد او شد قلون
ز ترکان دلیری گوی پرفسون.
فردوسی.
فرستاد با او بخانه درون
نهانی زن جادوی پرفسون.
اسدی.
همانگه زن جادوی پرفسون
که بد دایه مه را وهم رهنمون.
اسدی.
، سخت داهی و زیرک. سخت کاردان:
بنزد سیاوش فرستم کنون
یکی مرد بادانش و پرفسون.
فردوسی.
ز پیش فریدون برون آمدند
پر از دانش و پرفسون آمدند.
فردوسی.
فریدون پردانش پرفسون
مر این آرزو را نبد رهنمون.
فردوسی.
بیاور یکی خنجر آبگون
یکی مرد بینادل پرفسون.
فردوسی.
در آن پنبه هر چند کردی فزون
برشتی همی دختر پرفسون
چنان بد که یکروز مام و پدر
بگفتند بادختر پرهنر
که چندان بریسی مگر با پری
گرفتستی ای پاک تن خواهری.
فردوسی.
جوان گرچه دانادل و پرفسون
بود نزد پیر آزمایش فزون.
اسدی.
- چارۀ پرفسون، تدبیر آمیخته به فریب و حیله:
ترا ای پسر گاه آمد کنون
که سازی یکی چارۀپرفسون.
فردوسی
بفرمود تا نزد او شد قلون
ز ترکان دلیری گوی پرفسون.
فردوسی.
فرستاد با او بخانه درون
نهانی زن جادوی پرفسون.
اسدی.
همانگه زن جادوی پرفسون
که بد دایه مه را وهم رهنمون.
اسدی.
، سخت داهی و زیرک. سخت کاردان:
بنزد سیاوش فرستم کنون
یکی مرد بادانش و پرفسون.
فردوسی.
ز پیش فریدون برون آمدند
پر از دانش و پرفسون آمدند.
فردوسی.
فریدون پردانش پرفسون
مر این آرزو را نبد رهنمون.
فردوسی.
بیاور یکی خنجر آبگون
یکی مرد بینادل پرفسون.
فردوسی.
در آن پنبه هر چند کردی فزون
برشتی همی دختر پرفسون
چنان بد که یکروز مام و پدر
بگفتند بادختر پرهنر
که چندان بریسی مگر با پری
گرفتستی ای پاک تن خواهری.
فردوسی.
جوان گرچه دانادل و پرفسون
بود نزد پیر آزمایش فزون.
اسدی.
- چارۀ پرفسون، تدبیر آمیخته به فریب و حیله:
ترا ای پسر گاه آمد کنون
که سازی یکی چارۀپرفسون.
فردوسی
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
تباه شدن. (ناظم الاطباء) (آنندراج). و قیل لایقال انفسد علی انفعل. (ناظم الاطباء) ، شکفتن غنچه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). دهن بشکوفه واشدن. (تاج المصادر بیهقی)
(طِ فِ)
لغت نامه دهخدا
پاره ای از ریگ. (منتهی الارب) (آنندراج) ، ریگ بزرگ. (مهذب الاسماء) ، ریگ پاره ای که در پهلوی درخت باشد، تاریکی. (منتهی الارب) (آنندراج). و رجوع به طرفاس شود
(سَ فَ)
لغت نامه دهخدا
سرافسار: فأمر باحضار الفی دینار و ثوب اطلس و عمامه مذهبه و حصان بطوق ذهب و سرفسار ذهب. (معجم الادباء چ مارگلیوث ج 4 ص 68). رجوع به سرافسار شود
(اَ شَ)
لغت نامه دهخدا
مخفف پری افسای. کسی که افسون پری خواند. تسخیرکننده جن. افسونگر. پریخوان. پری بند. عزیمت خوان. عزائم کننده پری:
گهی چو مرد پریسای گونه گونه صور
همی نماید زیر نگینۀ لبلاب.
لبیبی (از صحاح الفرس)
گهی چو مرد پریسای گونه گونه صور
همی نماید زیر نگینۀ لبلاب.
لبیبی (از صحاح الفرس)
زاده پری فرزند پری پری نژاد، (استعاره) کودک زنی زیبا، (استعاره) فرزند زیبا
چیزی که پر از باد است دمیده متورم نفخ کرده توپ پر باد، متکبر مغرور پر ادعا: کله پرباد، پر از خودستایی
