معنی پرش در فرهنگ فارسی عمید

پریدن از روی چیزی، پرواز، جهیدن، جستن، پرش ارتفاع: در ورزش دومیدانی پریدن از روی طناب یا مانع دیگر که در ارتفاع ۲ متر یا کمتر یا بیشتر قرار داده شده، پرش با نیزه: در ورزش دومیدانی پرش ارتفاع به کمک نیزه ای بلند، پرش طول: در ورزش دومیدانی پریدن رو به جلو در روی زمین، پرش سه گام: در ورزش دومیدانی نوعی پرش طول که در حین پرش دو بار پا به زمین می خورد و در هر دفعه که پا به زمین می آید باید مقداری بپرد و در گام آخر با هر دو پا فرود بیاید

معنی پرش در لغت نامه دهخدا

اسم مصدر از پریدن. عمل پریدن. پرواز. طَیَران، فعل جَستن. عمل جَستن. جَهش. جَست: اختلاج، پرش چشم. اختلاج جفن، پریدن چشم

معنی پرش در لغت نامه دهخدا

دربند پیرنۀ شرقی که جادۀ پرپین یان به اورگل از آن گذرد. و نام کنت نشین قدیم فرانسه متعلق به حکومت ’من’. کرسی آن مُرتانْی و محل تربیت اسبهای پرشی است

معنی پرش در لغت نامه دهخدا

نوعی ماهی دارای پره های شنای خاردار، از خانوادۀ پرسیده و آن خاص نیمکرۀ شمالی است

معنی پرش در فرهنگ لغت هوشیار

جهیدن، جستن، پرواز

معنی پرش در فرهنگ فارسی معین

پرواز، پریدن، جهش، پریدن و خیزش برداشتن از روی زمین با وسیله یا بدون وسیله که در ورزش انواع مختلف دارد، سه گام، خرک، با اسب، با چتر و همانند آن، ارتفاع نوعی پرش است که ورزشکار باید از روی طناب یا مانعی بپرد