- پرجمعیت (پُ جَ عی یَ)
عامیانه، جائی پرجمعیت، که مردم بسیار در آن گرد آمده باشند چنانکه خانه ای و شهری و محلتی..
معنی پرجمعیت - جستجوی لغت در جدول جو
- پرجمعیت
جایی که مردم بسیار در آن گرد آمده باشند مقابل کم جمعیت: شهر پر جمعیت
- پرجمعیت
مزدحمٌ
- پرجمعیت
Congested, Populous
- پرجمعیت
encombré, peuplé
- پرجمعیت
混雑した , 人口の多い
- پرجمعیت
拥挤的 , 人口众多的
- پرجمعیت
แออัด , มีประชากรหนาแน่น
- پرجمعیت
padat, padat penduduk
- پرجمعیت
перегруженный , многолюдный
- پرجمعیت
überfüllt, bevölkerungsreich
- پرجمعیت
भीड़भाड़ वाला , जनसंख्या वाला
- پرجمعیت
перевантажений , багатолюдний
- پرجمعیت
zatłoczony, zaludniony
- پرجمعیت
congestionado, populoso
- پرجمعیت
צפוף , צפוף אוכלוסין
- پرجمعیت
congestionato, popoloso
- پرجمعیت
congestionado, populoso
- پرجمعیت
overvol, bevolkt
- پرجمعیت
گنجان , کثیر آبادی
- پرجمعیت
গনজটপূর্ণ , জনবহুল
- پرجمعیت
msongamano, wenye watu wengi
- پرجمعیت
kalabalık
- پرجمعیت
혼잡한 , 인구가 많은
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دَ گِ رِهْ اُ دَ)
لغت نامه دهخدا
مرجع بودن. مورد رجوع بودن. محل مراجعۀ دیگران بودن. رجوع به مرجع شود، مرجع تقلید بودن. (فرهنگ فارسی معین)
اجتهاد، فقاهت