- پانزدهم
آنکه یا آنچه در مرتبۀ پانزده باشد
معنی پانزدهم - جستجوی لغت در جدول جو
- پانزدهم (دَ هَُ)
چیزی که در مرتبۀ پانزده واقع شده باشد
- پانزدهم
که در مرتبه پانزده باشد پانزدهمین
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دَهْ)
لغت نامه دهخدا
خمسه عشر. ده به اضافۀ پنج. نماینده آن در ارقام هندی ’15’ است، وزنی از اوزان معمول بعض ولایات ایران معادل با هفت سیر و نیم و در بعض نواحی دو من تبریز
لوئی پانزدهم، مشهور به ’لوبین امه’، سومین پسر لوئی دوک دوبورگونی و ماری آدلائید دساووآ و کوچکترین نوۀ لوئی چهاردهم، مولد ورسای به سال 1710، پادشاه فرانسه از سال 1715 تا 1774 میلادی
(دَه)
لغت نامه دهخدا
عدد مرکب از دو عدد اصلی شش و ده و آن مابین پانزده و هفده قرار دارد و دو برابر هشت باشد. لفظ مذکور محرف ششده است ودر پهلوی هم به شاجده محرف شده. (از فرهنگ نظام)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
پانزدهم یا فرهادک. پس از پدرکشی با مادرش موزا بتخت نشست. در سکه هایش صورت وی و مادرش هر دو دیده میشود. از سکه های مزبور چنین استنباط میشود که سلطنت او از 2 قبل از میلاد تا 4 میلادی بود و مورخان هم غالباً همین سنوات را یاد کرده اند. پارتیها از فرهادک ناراضی بودند و یکی از جهات نارضامندی مزبور این بود که از ارمنستان صرف نظر کرد، در صورتی که از زمان مهرداد دوم دولت پارت نظر خاصی به این کشور داشت و میخواست آن را مانند سنگری در جلو روم در تحت نفوذ خودنگاه دارد. باری بجهات گوناگون وضع فرهادک در ایران مشکل شد و سرانجام شورشی برضد وی روی داد و پس از زدوخورد مختصری او را از سلطنت خلع کردند و کشتند. وی روی هم رفته پادشاهی نالایق و شخصاً عنصری فاسد بود. از لحاظ سیاست هم نخستین شاه این دورۀ تاریخ بود که در برابر رومیها از ابهت دولت پارت کاست و از مسئلۀ ارمنستان نیز صرف نظر کرد. واقعۀ مهم زمان او تولد عیسی علیه السلام بود. (از تاریخ ایران باستان صص 2378- 2291). و رجوع به صفحات مزبور و فرهادک شود
(دَ هَُ)
لغت نامه دهخدا
چیزی که در مرتبۀ شانزده واقع شده باشد، یک حصه از شانزده حصۀ چیزی. (فرهنگ نظام). رجوع به شانزده یک شود
(لِ دَ هَُ)
لغت نامه دهخدا
پسر اسکار اول وی به سال 1826 میلادی در شهر استکهلم تولد و به سال 1872 میلادی وفات یافت. در سال 1859م. به پادشاهی سوئد و نروژ رسید
ده باضافه پنج (15) خمسه عشر عدد اصلی میان چهارده و شانزده: (آنگاه سلطان با ده پانزده غلام از لشکرگاه بیرون رفت) (سلجوقنامه 38)، وزنی از اوزان معادل با هفت سیر و نیم و در بعض نواحی دو من تبریز
